۱۶۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس به عروسى يا مانند آنْ دعوت شد، بپذيرد .

۱۶۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هرگاه كسى از شما به [ خوردن ] غذايى دعوت شد، بپذيرد . اگر روزه نبود ، از آن غذا بخورد و اگر روزه دار بود ، براى بركت آن دعا كند.

۱۶۳.المعجم الكبيرـ به نقل از عيّاض بن ابى اَشرس سَلَمى ـ: يعلى بن مُرّه را به مهمانى دعوت كردم. ديدم نشسته است و روزه دارد و مردم مى خورند و او نمى خورَد.
به او گفتم: به خدا اگر مى دانستيم كه روزه اى، باعث ناراحتى ات نمى شديم !
او گفت: اين حرف را نزنيد ! من از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شنيده ام كه مى فرمايد : « دعوت برادرت را بپذير؛ زيرا نسبت به او دو حالت دارى: يا [دعوتش ]خير است كه در اين صورت ، سزاوارترين چيزى است كه در آن حاضر شده اى، و يا غير آن است كه در اين صورت ، او را از آن نهى مى كنى و به كار نيك ، دعوتش مى نمايى » .

۱۶۴.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دعوت را مى پذيرفت.

۱۶۵.مكارم الأخلاقـ به نقل از اَنَس ـ: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از بيمار عيادت مى كرد ، در تشييع جنازه شركت مى كرد و دعوت برده را مى پذيرفت.

۱۶۱.عنه صلى الله عليه و آله :مَن دُعِيَ إلى عُرسٍ أو نَحوِهِ ، فَليُجِب . ^۱

۱۶۲.عنه صلى الله عليه و آله :إذا دُعِيَ أحَدُكُم إلى طَعامٍ فَليُجِب ، فَإِن كانَ مُفطِرا فَليَأكُل ، وإن كانَ صائِما فَليَدعُ بِالبَرَكَةِ . ^۲

۱۶۳.المعجم الكبير عن عيّاض ابن أبي أشرس السَّلَمي :رَأَيتُ يَعلى بنَ مُرَّةَ [و] ^۳ دَعَوتُهُ إلى مَأدُبَةٍ ، فَقَعَدَ صائِما ، فَجَعَلَ النّاسُ يَأكُلونَ ولا يَطعَمُ .
فَقُلتُ لَهُ : وَاللّهِ لَو عَلَمنا أنَّكَ صائِمٌ ما عَتَبناكَ ^۴ .
قالَ : لا تَقولوا ذلِكَ ، فَإِنّي سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَقولُ : أجِب أخاكَ ، فَإِنَّكَ مِنهُ عَلَى اثنَتَينِ : إمّا خَيرٌ ؛ فَأَحَقُّ ما شَهِدتَهُ ، وإمّا غَيرُهُ ؛ فَتَنهاهُ عَنهُ وتَأمُرُهُ بِالخَيرِ . ^۵

۱۶۴.الإمام الباقر عليه السلام :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يُجيبُ الدَّعوَةَ . ^۶

۱۶۵.مكارم الأخلاق عن أنس :كانَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله يَعودُ المَريضَ ، ويَتبَعُ الجَنازَةَ ، ويُجيبُ دَعوَةَ المَملوكِ . ^۷