وي افزوده در رسالة الاجازات، طرق خود را در نقل احاديث ذکر کرده است. ۱ اين رساله، ناقص و ناتمام در بحارالانوار آمده است. در اين رساله تنها يک طريق وجود دارد و ديگر طرق را بايد از لابه‌لاي کتاب‌هاي ابن طاووس پيدا کرد. طريقي که در اين رساله آمده، به قرار زير است:
۴. فخار بن معد موسوي، از علي بن محمد عدنان بن عبدالله بن مختار، از ابو محمد عبدالله بن عبدالصمد بن عبد رزاق سلمي، از محمد بن علي بن ميمون نرسي کوفي، از ابو المني دارم بن محمد بن زيد بن احمد بن بيان بن عثمان بن عيسي نهشلي، از ابوحکيم محمد بن ابراهيم بن سري تميمي، از ابوالعباس احمد بن محمد بن سعيد حافظ معروف به ابن عقده، از محمد بن فضل بن ابراهيم اشعري، از پدرش، از مثني بن قاسم حضرمي، از هلال بن ايوب صيرفي، از ابي کثير انصاري، از عبدالله بن اسعد بن زراره، از رسول الله. ۲
۵. محمد بن محمود بن نجار محدث در مدرسة مستنصريه. او برخي از کتاب‌ها و رواياتي را که نقل کرده، به ابن طاووس اجازه داده است. ۳
۶. محمد بن نما، از ابو الفرج علي بن ابي الحسين راوندي، از پدرش، از ابو جعفر محمد بن علي بن محسن حلبي، از ابو جعفر طوسي، از شيخ مفيد، از ابوالقاسم بن قولويه قمي، از کليني. ۴
ابن طاووس بارها متذکر شده محمد بن نما ـ که استاد فقه او بوده ـ همة رواياتي را که نقل کرده و اسناد آنها به شيخ طوسي مي‌رسد، به او اجازه داده است. ۵ ابن نما با شيخ اسعد بن عبدالقاهر اصفهاني در طريقي که اشاره شده، از يک شيخ روايت کرده‌اند.
۷. پدر ابن طاووس از سه طريق روايت کرده است: از طريق حسين بن رطبه، از ابو علي بن محمد بن حسن طوسي، از محمد بن حسن طوسي. ۶
از طريق سعيد علي بن حسن بن ابراهيم حسيني عريضي، از ابي طالب حمزه بن محمد بن شهريار خازن، از دايي‌اش ابي علي حسن بن ابي جعفر طوسي از ابي جعفر طوسي.
و از طريق علي بن محمد مدايني، از ابي الحسين سعيد بن هبة الله راوندي، از علي بن عبدالصمد نيشابوري. از ابي جعفر دوريستي از شيخ مفيد. ۷
۸. حسن بن دربي (از طريق اجازه) با اسناد به ابو جعفر طوسي.
۹. فخار بن معد موسوي (از طريق اجازه) با اسناد به محمد بن حسن طوسي. ۸
1.. اليقين، ص۱۸۳ و ص۲۳۶.
2.. همان، ص۱۸۳.
3.. فتح الابواب، ص۶۵.
4.. همان، ص۷۳.
5.. الدروع، ص۷۷ ـ ۷۸.
6.. فتح الابواب، ص۸۷ ـ ۸۸.
7.. همان، ص۱۲۹ـ ۱۳۱ و ۱۸۷.
