و يا پس از عرض دين به امام، امام اين گونه دريافت وى را تأييد مى كند:
يا أباالقاسم، هذا واللّه دين اللّه الذى ارتضاه لعباده؛ ^۱
تو همان دينى كه پسنديده خداست، از ما گرفته اى.
در ادامه امام او را چنين دعا كند:
ثبتك اللّه بالقول الثابت في الحياة الدنيا و في الآخرة؛ ^۲
خداوند تو را با گفتار ثابت و استوار در دنيا و آخرت تثبيت كند!
گفتنى است كه در ميان ياران و اصحاب امامان(ع) انگشت شمارند كسانى كه چند امام را از نزديك درك كرده باشند و افتخار هم صحبتى با چند امام را داشته باشند. اين بدان معنا است كه او تمام عمر خويش را در خدمت امامان(ع) گذرانده و هميشه سرسپرده نزديك آنان بوده است. برخى چهره هاى فروزنده كه چنين بودند، عبارت اند:
۱. جابر بن عبداللّه انصارى، وى هفت تن از معصومان را درك كرده و مأمور ابلاغ سلام پيامبر(ص) به امام باقر(ع) بوده است.
۲. زكريا بن آدم، شيخ طوسى وى را از اصحاب امام صادق(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) دانسته است.
۳. ابان بن تغلب، به گفته نجاشى وى سه تن از امامان معصوم، يعنى امام سجاد(ع) و امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را درك كرده و از همه روايت نقل نموده و نزد همه مقام و منزلت دارد.
۴. جابر بن يزيد جعفى، وى، به گفته نجاشى، دو تن از امامان يعنى امام باقر(ع) و امام صادق(ع) را درك كرده است.
۵. زرارة بن اعين، به گفته شيخ طوسى، وى سه امام، يعنى امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و امام كاظم(ع) را درك كرده است.