ب. احاديث اهل سنّت

۱۵. بخارى (م۲۵۶ق) در «التاريخ الكبير» آورده است:
أيوب بن دينار, عن أبيه: «إنّ عليّاً لا يقبل هدية النيروز». حدّثنى ابراهيم بن موسى عن حفص بن غياث, وقال أبو نعيم: حدّثنا أيوب بن دينار أبو سليمان المكتب, سمع علياً بهذا. ^۱
ايوب بن دينار گويد: على(ع) هديه نوروز را نمى پذيرفت.
۱۶. آلوسى (م۱۳۴۲ق) در «بلوغ الارب» مى گويد:
قدم النبى(ص) المدينة ولهم يومان يلعبون فيهما, فقال: «ما هذا اليومان؟». فقالوا: «كنّا نلعب فيهما فى الجاهلية. فقال: قد أبدلكم اللّه تعالى بهما خيراً منهما يوم الأضحى و يوم الفطر». قيل: هما النيروز والمهرجان. ^۲
پيامبر(ص) وارد مدينه شد. مردمان مدينه دو عيد داشتند كه در آنها به سرگرمى و خوشى مى پرداختند. رسول خدا فرمود: «اين دو روز چيست؟». گفتند دو يادگار جاهليت است. فرمود: «خداوند, بهتر از آنها را جايگزين كرده است: عيد قربان و عيد فطر». گفته شده كه آن دو روز, نوروز و مهرگان بود.
  تا اين جا شانزده حديث از مصادر مختلف شيعه و سنّى در تأبيد يا ردّ نوروز گرد آمد. تلاش ما در اين بخش, فحص كامل و استقصاى همه روايت ها بود و تلاش شد روايت ها براساس تاريخ ثبت و كتابتْ تنظيم گردد; چنان كه كوشيديم هر روايت را مصدريابى كرده, به منابع گوناگونش ارجاع دهيم. حال, پس از نقل روايت ها به بيان ديدگاه ها و ارزيابى نهايى رو مى كنيم.