مؤلفها بهاء الدين محمد العاملى عفى عنه فى جميدى الاخر سنة ۹۹۴»، نگاشته است.
چاپ: تصوير اين گواهى در آخر فهرست مرعشى آمده است.

نسخه‏ها:

۳۱۴۱۴ ـ قم، مرعشى: ۶۳۴۷، نستعليق، شيخ بهايى محمد بن حسين عاملى (مجيز)، جمادى الثانى ۹۹۴ق، پايان كتاب الاربعون حديثا از حسين بن عبد الصمد (پدر شيخ بهايى) [فهرست مرعشى: ۱۶/۳۱۰ ].

۶۱۹۱ . گواهى قرائت الاستبصار

از: احمد بن محمد بشرويى تونى، ملا (م ۱۰۸۳ق)

گواهى قرائت كتاب الاستبصار شيخ طوسى، كه ملا احمد بن محمد تونى براى كسى در روز دوشنبه ۲۸ رمضان ۱۰۷۳ق و ۱۸ ذى القعده ۱۰۷۳ق نگاشته است.
چاپ: تصوير اين گواهى در آخر فهرست مرعشى آمده است.
آغاز: أنهاه ايده الله تعالى و اعانه و اجزل مثوبته قراءةً و ضبطاً و تحقيقاً فى مجالس.

نسخه‏ها:

۳۱۴۱۵ ـ قم، مرعشى: ۳۵۶۱، احمد بن محمد بشروى تونى (مجيز)، ۲۸ رمضان المبارك ۱۰۷۳ق، در پايان كتاب طهارت و كتاب صلاة الاستبصار؛ پايان كتاب تجارت نيز گواهى قرائتى به تاريخ سه شنبه ۱۱ جمادى الثانى ۱۱۴۱ق ديده مى‏شود [ فهرست مرعشى: ۹/۳۵۰ ].

۶۱۹۲ . گواهى قرائت امان الاخطار ابن طاووس

از: محمد محسن بن مرتضى فيض كاشانى (م ۱۰۹۱ق)

گواهى قرائت كتاب امان الاخطار ابن طاوس كه فيض كاشانى در سال ۱۰۷۸ پس از قرائت در نزدش، براى يكى از شاگردانش نوشته است.

۶۱۸۹ . گواهى قرائت (انهاء)

دانشمندان كتابها را نزد اساتيد درس مى گرفتند و پس از پايان قرائت و سماع و درس، استاد با خط خود با الفاظى مانند: «بلغ سماعا ايده الله تعالى»، «بلغ قرائةً»، «بلغ قبالاً»، «انهاه ايده الله» و نظاير آنها قرائت و سماع نسخه را تأييد مى‏كرد و در برخى موارد بعد از تأئيد انهاء، اجازه روايت آن كتاب يا اجازه روايت عام براى شاگرد صادر مى‏كردند.
بنابر اين نشان انهاء (گواهى قرائت) از سه جهت حائز اهميت است :
۱ - اعتبار نسخه: نشان انهاء دلالت مى كند كه نسخه توسط يكى از عالمان در نزد استادش قرائت و تصحيح شده و درستى عبارت‏هاى آن سنجيده شده است . بنا بر اين نسخه‏اى كه داراى نشان انهاء است از نسخه‏اى كه فاقد آن است اعتبار بيشترى دارد.
۲ - اعتبار كتاب: نشان انهاء دلالت دارد كه اين كتاب در برهه‏اى خاصى، مورد توجه بوده و به عنوان كتاب درسى مورد استفاده قرار گرفته است.
۳- شاگردى و استادى: نشان انهاء دلالت دارد كه نويسنده آن براى كسى كه اين نشان را دريافت نموده سمتِ استادى داشته است.
اغلب نشان‏هاى انهاء به همراه خود اجازه نقل روايت نيز دارند و به همين دليل اين نوع گواهى قرائت‏ها در ذيل عنوان اجازه ذكر شده‏اند اما مواردى كه فقط گواهى قرائت بوده (يعنى در فهارس فقط نشان انهاء ذكر شده) در عنوانهاى بعدى با عنوان «گواهى قرائت» معرفى شده است .

۶۱۹۰ . گواهى قرائت اربعين حسين بن عبد الصمد عاملى

از: محمد بن حسين عاملى، بهاء الدين (شيخ بهايى) (م ۱۰۳۰ق)

گواهى قرائتى است كه شيخ بهايى در آخر نسخه‏اى از اربعين پدرش، براى كسى، در جمادى الاخر ۹۹۴ق بدين عبارت :« أنهاها ايده الله تعالى قراءةً و كتب ولد