شفابخش ، عملى پاك ، صبرى زيبا و اجرى فراوان مىخواهم .
خدايا ! سپاسگزارى نعمتى را كه به من دادهاى ، روزىام كن ، و بر احسان و كَرَمت به من بيفزاى ، و گفتهام را ميان مردم ، شنيده شده و مورد قبول ، و كردارم را نزد تو بالا برده شده ، و كار خيرم را دنبالهدار ، و دشمنم را خوار بگردان .
خدايا ! بر محمّد و خاندان برگزيده محمّد ، در نيمههاى شب و دو سوى روز ، درود فرست ، و شرّ اشرار را از من ، كفايت كن و مرا از گناهان و بار سنگين آن ، پاك بگردان و از آتش ، پناهم ده و به سراى ماندن ، واردم كن . من و همه مردان و زنان با ايمان را كه به خاطر تو با آنان دوستى مىكنم ، بيامرز ، به رحمتت ، اى مهربانترينِ مهربانان !
سپس ، رو به قبله مىكنى و دو ركعت نماز مىگزارى كه در ركعت اوّل ، سوره انبيا و در ركعت دوم ، سوره حشر را مىخوانى و در قنوتش مىگويى :
خدايى جز خداى بردبارِ بزرگوار نيست . خدايى جز خداى والاى بزرگ نيست . خدايى جز خداوندِ مالك آسمانهاى هفتگانه و زمينهاى هفتگانه و آنچه در آنها و ميان آنهاست ، نيست ، بر خلاف دشمنانش و با انكار شريك گيرندگانش ، با اقرار به ربوبيّتش و خشوع در برابر عزّتش .
اوّل است ، بدون آن كه اوّلى باشد ، و آخِر است ، بدون اين كه آخِرى باشد . با قدرتش بر همه آشكار است و نهانتر از هر چيز است ، با دانش و لطافتش . خِردها بر ژرفاى بزرگىاش آگاه نمىشوند و وهمها ، حقيقتِ چيستىاش را در نمىيابند و جانها ، چگونگى معانى او را تصوّر نمىنمايند . بر درونها ، آگاه است و به باطنها ، شناسا . چشمهاى خيانتكار را مىشناسد و پنهانكارىهاى سينهها را مىداند .
خدايا ! تو را بر تصديقم نسبت به فرستادهات و ايمانم به او و آگاهىام به منزلتش ، گواه مىگيرم . گواهى مىدهم كه او ، پيامبرى است كه حكمت ، به فضلش زبان گشوده است و پيامبران ، به او بشارت دادهاند و به اقرار به آنچه آورده ، فرا خواندهاند و به تصديق او ، ترغيب كردهاند ؛ و [ دليل اين همه ، ]سخن خداى متعال است كه : ( او را كه نزد خود ، در تورات و انجيل ، مكتوب مىيابند . ايشان را امر به معروف و نهى از منكر مىكند و پاكىها را بر ايشان ، حلال ، و خبيثها را بر ايشان ، حرام مىنمايد و سنگينى و بندهايى را كه بر ايشان بود ، از آنان بر مىدارد )۱ .
پس بر محمّد ، فرستادهات به سوى اِنس و جن و سَرور پيامبران برگزيده ، و بر برادر و پسر عمويش - كه هيچ گاه و چشم بر هم زدنى ، به تو شرك نورزيدند - ، درود فرست ، و نيز بر فاطمه زهرا ، سَرور