سخنى در باره شادى و غم در غير انسان‏

نقل‏هاى فراوان و متواتر شيعى و سنّى به دست ما رسيده‏اند كه نشان مى‏دهند - چنان كه در ماجراهاى پس از شهادت امام حسين عليه السلام در فصل «نشانه‏هاى آشكار شده» گذشت - ماجراى سنگين شهادت ايشان، تأثيراتى در عالم تكوين گذارده است. از اين رو، تأثيرات و خوارق عاداتى اين‏چنين در نظام طبيعت ، نه تنها با دليل عقلى قابل نفى نيستند، بلكه بى ترديد ، در عالَم خارج ، اتّفاق افتاده‏اند.
روشن است كه شادى و غم و گريه و خنده در غير انسان ، همانند انسان نيست و اگر تحقّق پيدا كند ، مى‏تواند نوعى تأثير و تأثّر تكوينى باشد .
در مورد حيوانات ، اين نكته را بايد اضافه كرد كه : بر اساس قرآن و احاديث ، حيوانات ، درك ويژه‏اى دارند . ماجراى هدهد و مورچگان در قرآن ، حكايت از درك بالاى حيوانات دارد. بنا بر اين ، درك و تأثّر آنها از ماجراى عظيم عاشورا نيز كاملاً امكان‏پذير است .

گفتم : گريه‏اش چگونه است؟
فرمود: «هر گاه لباسى آورده شود، بر آن، خونى به اندازه خون كك‏ها مانده است».^۱

۲۰۹۳.كامل الزيارات - به نقل از ابو حمزه ثمالى، از امام صادق عليه السلام ، در زيارت امام حسين عليه السلام - : پدر و مادرم فدايت ، اى آقاى من ! برايت مى‏گريم - اى برگزيده خدا و پسر برگزيده خدا - و سزاوار است كه بگريم، كه آسمان‏ها و زمين‏ها و كوه‏ها و درياها برايت مى‏گريند . پس اگر نگريم ، چه عذرى براى آن دارم، در حالى كه حبيبِ پروردگارم، براى تو گريست و امامان - كه درودهاى خدا بر آنان باد - گريستند و هر چه پايين‏تر از سِدرةُ المنتهى‏^۲ است تا خاك ، برايت گريست و زارى كرد ؟!^۳

۲۰۹۴.الكافى - به نقل از حسين بن ثُوَير، از امام صادق عليه السلام - : وقتى حسين عليه السلام در گذشت، آسمان‏ها و زمين‏هاى هفتگانه و هر چه در آنها و در ميان آنهاست، گريه كردند . نيز هر مخلوق پروردگار ما كه به بهشت و جهنّم مى‏رود ، و آنچه ديده مى‏شود و آنچه ديده نمى‏شود، بر حسين عليه السلام گريستند .^۴

ر . ك : ص ۳۳۷ (بخش ششم / فصل دوم / گريستن آسمان و زمين).