تا همراه حسين بن على عليه السلام بجنگند ؛ ولى به آنها اجازه جنگ داده نشد . آنان براى گرفتن اجازه باز گشتند و باز فرود آمدند ؛ ولى حسين عليه السلام كشته شده بود . آنان در كنار قبر ايشان با حالى پريشان و غمآلود ، تا قيامت مىگريند.۱
۲۰۸۵.كامل الزيارات - به نقل از زراره ، از امام صادق عليه السلام - : فرشتگانى كه در كنار قبر حسين عليه السلام هستند، مىگريند و با گريه آنان، همه فرشتگان آسمان و فضا مىگريند.۲
۲۰۸۶.كامل الزيارات - به نقل از ابو حمزه ثُمالى، از امام صادق عليه السلام ، در زيارت امام حسين عليه السلام - : خداوندا ! من در پيشگاه تو ، پسر حبيبت را شفيع قرار مىدهم و نيز فرشتگانى را كه براى او ناله مىزنند و مىگريند و شيون مىكنند و بىحال و خسته نمىشوند ؛ آنان كه از بيم تو، نگران و از عذاب تو ، بر حذرند.۳
ر . ك : ص ۲۴۷ (بخش پنجم / فصل نهم / اجازه خواستن فرشتگان براى يارى كردن امام عليه السلام)
و دانشنامه امام حسين عليه السلام : ج ۱۰ ص ۱۱۵ (بخش سيزدهم / فصل پنجم / چهار هزار فرشتهاى كه نزد قبر او براى يارىاش فرود آمدهاند) .
۴ / ۲۰
گريه جِنّيان
۲۰۸۷.المناقب ، ابن شهرآشوب - به نقل از اَوزاعى، از امام زين العابدين عليه السلام - : من، پسر آن كسى هستم كه جِنّيانِ زمين و پرندگانِ هوا بر او نوحهگرند.۴
ر . ك : ص ۳۴۵ (بخش ششم / فصل دوم / نوحهگرىِ جِنّيان) .
1.إنَّ أربَعَةَ آلافِ مَلَكٍ هَبَطوا يُريدونَ القِتالَ مَعَ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام ، فَلَم يُؤذَن لَهُم فِي القِتالِ ، فَرَجَعوا فِي الاِستِئذانِ ، وهَبَطوا وقَد قُتِلَ الحُسَينُ عليه السلام ، فَهُم عِندَ قَبرِهِ شُعثٌ غُبرٌ يَبكونَهُ إلى يَومِ القِيامَةِ (الأمالى ، صدوق : ص ۷۳۷ ح ۱۰۰۵ ، كامل الزيارات : ص ۱۷۱ ح ۲۲۲) .
2.إنَّ المَلائِكَةَ الَّذينَ عِندَ قَبرِهِ [أي قبرِ الحُسَينِ عليه السلام ]لَيَبكونَ ، فَيَبكي لِبُكائِهِم كُلُّ مَن فِي الهَواءِ وَالسَّماءِ مِنَ المَلائِكَةِ (كامل الزيارات : ص ۱۶۸ ح ۲۱۹ ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۰۷ ح ۱۳) .
3.اللَّهُمَّ إنّي أستَشفِعُ إلَيكَ بِوَلَدِ حَبيبِكَ ، وبِالمَلائِكَةِ الَّذينَ يَضِجّونَ عَلَيهِ ويَبكونَ ويَصرُخونَ ، لا يَفتُرونَ ولا يَسأَمونَ ، وهُم مِن خَشيَتِكَ مُشفِقونَ ، ومِن عَذابِكَ حَذِرونَ (كامل الزيارات : ص ۴۱۹ ح ۶۳۹ ، بحار الأنوار : ج ۱۰۱ ص ۱۸۷) .
4.أنَا ابنُ مَن ناحَت عَلَيهِ الجِنُّ فِي الأَرضِ وَالطَّيرُ فِي الهَواءِ (المناقب ، ابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۱۶۸ به نقل از كتاب الأحمر ، بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۱۷۴ ح ۲۲) .
