سرِ ستم و دشمنى مىكشند، همان گونه كه قوچ را سر مىبرند و با اين ، گرفتار خشم من مىشوند.
ابراهيم عليه السلام، به خاطر آن ، بىتابى كرد و قلبش به درد آمد و شروع به گريستن كرد .
خداوند ، وحى فرستاد كه: اى ابراهيم ! من بىتابىات را بر پسرت اسماعيل - اگر او را با دست خود، سر مىبريدى - ، با بىتابىات بر حسين و كشته شدنش، جايگزين كردم و بالاترين درجه دريافت كنندگان ثواب بر مصيبتها را براى تو مقرّر نمودم .
اين ، همان سخن خداوند عزّوجلّ است كه: (و او (اسماعيل) را با قربانىِ بزرگى ، باز رهانيديم)۱» .۲
۴ / ۶
گريه عيسى عليه السلام
۲۰۱۸.كمال الدين - به نقل از ابن عبّاس - : هنگام عزيمت امير مؤمنان عليه السلام به صفّين، با ايشان بودم . وقتى در نينوا - كه كنار فرات است - فرود آمد...، به من فرمود: «اى ابن عبّاس ! در اطراف نينوا برايم پشكل آهو جستجو كن . به خدا سوگند، من نه دروغ گفتم و نه به من ، دروغ گفته شده است . آن،