پس از آن كه مشخّص شد كه سرنوشت، چيزى جز شهادت نيست ، اين موضوع را با امام عليه السلام در ميان گذاشت . امام عليه السلام هم موافقت فرمود كه اگر مى‏تواند ، خود را از حلقه محاصره دشمن ، خارج كند . بدين سان ، وى فرار را بر همراهى با امام عليه السلام و شهادت برگزيد .^۱
۶ . مسلم بن رباح . غلام على بن ابى طالب عليه السلام و منشى ايشان بود كه از آزادشدگان به دست امام عليه السلام بوده است . او همچنين ، غلامِ حسين عليه السلام نيز بوده است .^۲ بر پايه برخى از گزارش‏ها ، وى در روز عاشورا ، در كنار امام عليه السلام بوده ؛ ولى احتمالاً به دليل برده بودن ، در امان مانده است .^۳
۷ . غلام عبد الرحمان بن عبد ربّه انصارى . او ، روايتگر ماجراى تنويرِ^۴ امام عليه السلام و برخى يارانش ، و نيز شوخى كردن ياران امام عليه السلام با يكديگر در صبح عاشوراست‏^۵ و برخى از وقايع نبرد و سرنوشت خود را نيز چنين بيان مى‏دارد :
سپس ، حسين عليه السلام بر اسبش سوار شد و قرآنى خواست . آن را گرفت و در مقابل خود گذاشت . آن گاه يارانش در برابر او نبرد شديدى كردند . من نيز هنگامى كه ديدم آنها بر زمين افتاده‏اند ، خودم را رها ساختم و از آنها جدا شدم .^۶

جراحت‏هايى كه برداشته بود ، به شهادت رسيد .^۱ در «زيارت ناحيه مقدّسه» ، آمده است :
السَّلامُ عَلَى الجَريحِ المَأسورِ سَوّارِ بنِ أبي حِمَيرٍ الفَهمِيِّ الهَمدانِيِّ ^۲ .
درود بر زخمىِ اسير ، سوّار بن ابى حِميَر فَهْمى هَمْدانى !
۳ . عمرو بن عبد اللَّه جُندَعى .^۳ او از مجروحان واقعه كربلاست كه يك سال بعد از آن، به شهادت رسيد .^۴ در «زيارت ناحيه مقدّسه» ، از وى چنين ياد شده است :
السَّلامُ عَلَى المُرَتَثِّ مَعَهُ عَمرِو بنِ عَبدِ اللَّهِ الجَندَعِيِّ ^۵ .
درود بر مجروحِ كم‏جان ، عمرو بن عبد اللَّه جُندَعى !
۴ . عُقْبة بن سَمعان . وى ، غلام رَباب ، همسر امام حسين عليه السلام بوده است .^۶ شيخ طوسى‏رحمه اللَّه عليه او را در زمره ياران امام عليه السلام آورده است .^۷ او در تمام مسير ، همراه امام عليه السلام بوده و از راويان مشهور واقعه كربلاست .^۸
پس از واقعه كربلا دستگير و بازجويى شد و وقتى گفت «من برده‏ام»،^۹ او را رها كردند . در زيارت رجبيّه آمده است :
السلام على عقبة بن سمعان ^۱۰ .
سلام بر عقبة بن سمعان!
۵ . ضحّاك بن عبد اللَّه مشرقى .^۱۱ وى همراهىِ خود با امام عليه السلام را مشروط به مفيد بودن ، كرده بود و