ديگرى در كوه ثَبير پاسخش مى‏داد و مى‏گفت : گريه كن ، گريه كن ! هر جا كه هستى ، بر فرزندِ پيامبر، گريه كن !
آن مرد سال‏خورده گفت : [تاريخِ‏] آن شب را يادداشت كردم ؛ شبِ همان روزى بود كه امام حسين عليه السلام به شهادت رسيده بود .^۱

۲ / ۱۱

نداى فرشته‏

۱۳۵۰.الكافى - به نقل از رَزين ، از امام صادق عليه السلام - : هنگامى كه حسين به على عليه السلام را با شمشير زدند و سرنگون شد و قاتل ، بريدن سرش را آغاز كرد ، مُنادى‏اى از دل عرش، ندا داد : اى امّت سرگردانى كه پس از پيامبرتان گم‏راه شديد ! خداوند ، شما را به [درك ]عيد قربان و عيد فطر ، موفّق ندارد !
به خدا سوگند ، آنان، نه توفيق يافتند و نه توفيق خواهند يافت [كه عيدى را درك كنند] ، تا آن گاه كه انتقام خون حسين عليه السلام گرفته شود .^۲

۱۳۵۱.علل الشرائع - به نقل از محمّد بن اسماعيل رازى - : به امام جواد عليه السلام گفتم : فدايت شوم ! در باره عامّه چه مى‏گويى؟ روايت شده است كه آنان موفّق به [درك ]روزه نمى‏شوند .
امام جواد عليه السلام به من فرمود : «هان كه نفرين فرشته ، در حقّ ايشان مستجاب شده است!» .
گفتم : فدايت شوم ! اين چگونه است؟
فرمود : «هنگامى كه مردم ، حسين عليه السلام را كشتند ، خداوند عزّوجلّ به فرشته‏اى فرمان داد كه ندا دهد : "اى امّت ستمكارى كه خاندان پيامبر خود را كشتيد ! خداوند ، شما را به [درك ]روزه و عيد فطر ، موفّق ندارد"» .

۱۳۴۸.تذكرة الخواصّ - به نقل از شَعبى - : كوفيان ، شب‏هنگام ، صداى كسى را شنيدند كه مى‏گفت :

بر كشته كربلا مى‏گريم‏كه پيكرش خون‏آلود است ؛
بر كسى كه به ستم گم‏راهان ،تنها به جرم وفادارى ، كشته شد .
بر كشته‏اى مى‏گريم كه بر او مى‏گريندساكنان زمين و آسمان .
خاندان او را هتك حرمت كردندو آنچه را خدا در باره كنيزان ، حرام كرده بود ، روا شمردند .
اى پدرم به فداى پيكر عريانش ؛عريان از همه چيز ، جز ديندارى و حيا!
همه مصيبت‏ها ، عزايى دارند ؛امّا اين مصيبت را نمى‏توان با عزا تسكين داد.^۱

۱۳۴۹.شرح الأخبار - به نقل از عبد اللَّه بن زواق - : شنيدم مردى از انصار با مرد سال‏خورده‏اى سخن مى‏گويد . او گفت : همان روزى كه حسين بن على عليه السلام كشته شد ، در دل شب ، صدايى از كسى در مِنا بر كوه كَبكَب‏^۲ شنيده شد كه به صداى زن مى‏مانْد و نوحه مى‏خواند : گريه كن ! هر جا كه هستى ، بر حسين گريه كن !