۱۳۴۲.تذكرة الخواصّ - به نقل از زُهْرى - : جنّيان بر حسين عليه السلام نوحه خواندند و چنين گفتند :

بهترين زنان جنّى‏^۱با سوز مى‏گريند .
صورت خود را مى‏خراشندو به سان دينارهاى پاكيزه [سرخ مى‏شوند] .
پس از لباس جشن ،لباس سياه مى‏پوشند .^۲

۱۳۴۳.المناقب، ابن شهرآشوب : اَبانة بن بَطّه ، از نوحه‏هاى جنّيان ، چنين شنيده است :

اى ديده ! سخاوت كن و خشكى مكن !بر آن سرورِ درگذشته‏اى سخاوتمندانه اشك بريز
كه در صحراى طَف ، بر زمين افتادو بامداد ، دچار مصيبتى آشكار شديم .
و از نوحه ايشان بود :

زنان جنّى ، مى‏گريند

۱۳۴۰.كامل الزيارات - به نقل از على بن حَزَوَّر - : شنيدم كه ليلا مى‏گويد : نوحه جنّيان را بر حسين بن على عليه السلام شنيدم ، كه چنين مى‏خواندند :

اى ديده ! اشك‏ها را نثار كن‏كه اندوه‏زده ، با درد و سوز مى‏گريد .
اى ديده ! خواب خوش ، از خاطر تو بُردياد خاندان محمّد و دردمندىِ آنان را ؟!
پيكرهايشان تا سه شب ، بر روى زمين ماند ،در حالى كه همگى در قتلگاه و ميان جانوران وحشى بودند .^۱

۱۳۴۱.كامل الزيارات - به نقل از داوود رَقّى ، از مادر بزرگش - : هنگامى كه امام حسين عليه السلام كشته شد ، جنّيان با اين شعرها بر او گريستند :

اى ديده ! اشك‏ها را بريزو گريه كن ، كه خبر ، راست است .
بر پسر فاطمه گريه كن‏كه درون فرات رفت و بيرون نيامد .
جنّيان در اندوهش اشك مى‏ريزند ،از هنگامى كه خبرش رسيده است.
حسين و خاندانش كشته شدند.مرگ بر اين خبرِ غمبار باد!
با دلِ آتش گرفته ، بر تو مى‏گريم،در بامداد و شامگاه.
و بر تو مى‏گريم تا آن گاه كه‏خونى در رگ ، جارى باشد و درخت ، ميوه دهد.^۲