است . [ شكايتِ ] آن را به نزد خداى عزّوجلّ مى‏برم» .
آن روز و ساعتى را كه ابن عبّاس گفته بود ، يادداشت كردند و تنها بيست و چهار روز بعد ، در مدينه به آنان خبر رسيد كه حسين عليه السلام در همان روز و همان ساعت ، كشته شده است .^۱

۱۲۸۱.الأمالى ، طوسى - به نقل از ابن عبّاس - : همان شب [كه امام حسين عليه السلام صبحِ آن به شهادت رسيده بود] ، در خواب ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را غبارآلوده و پريشان ديدم . هنگامى كه علّت اين وضعيت را از ايشان پرسيدم ، به من فرمود : «مگر نمى‏دانى كه من از دفن حسين و يارانش ، فارغ شده‏ام؟!» .^۲

۱۲۸۲.المناقب ، ابن شهرآشوب : در خبر است كه پس از شهادت امام حسين عليه السلام ، ابن عبّاس در خواب ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را غبارآلوده و پابرهنه ديد كه با چشم‏هاى گريان ، دامن به كمر بسته و آيه : (و خدا را از آنچه ستمكاران مى‏كنند ، غافل مشمار)^۳ را مى‏خواند . ايشان فرمود : «من به كربلا رفتم و خون حسين را از زمين برداشتم . اكنون در دامان من است و مى‏روم تا پيشِ روى خدايم ، با آنها (قاتلانش) طرح دعوا كنم» .^۴

۲ / ۴

خورشيدگرفتگى‏

۱۲۸۳.السنن الكبرى - به نقل از ابو قبيل - : هنگامى كه حسين عليه السلام كشته شد ، خورشيد چنان گرفت كه در ميانه روز ، ستارگان ، هويدا شدند ، تا آن جا كه پنداشتيم [خورشيدْ گرفتگىِ‏] قيامت است .^۵

۱۲۷۸.مثير الأحزان : عايشه گفت : حسين ، هنگامى كه پسرى تازه به راهْ افتاده بود، نزد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آمد . ايشان فرمود : «اى عايشه ! آيا تو را به شگفت در نياورم؟ هم‏اكنون ، فرشته‏اى كه تا كنون پيش من نيامده بود ، پيش من آمد و گفت : "اين پسرت كشته مى‏شود . اگر بخواهى، بخشى از خاكى را كه بر آن ، كشته خواهد شد ، به تو نشان مى‏دهم" و سپس خاك سرخى بر گرفت [و به من داد]» .
امّ سلمه آن را [از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله‏] گرفت و در ظرفى نهاد و روزى كه حسين ، كشته شد ، آن را بيرون آورد ؛ خون بود .^۱

ر . ك : ج ۱ ص ۱۷۶ (بخش سوم / فصل دوم : پيشگويى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در باره شهادت امام حسين عليه السلام) .

۲ / ۳

رؤياى ابن عبّاس‏

۱۲۷۹.مسند ابن حنبل - به نقل از ابن عبّاس - : در خواب نيم‏روز ، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله را ديدم كه پريشان و غبارآلوده ، ايستاده بود و ظرفى از خون ، در دست داشت . گفتم : پدر و مادرم فدايت باد ، اى پيامبر خدا ! اين چيست؟
فرمود : «اين ، خون حسين و ياران اوست كه از آغاز امروز ، پيوسته آنها را جمع كرده‏ام» .
ما تاريخ آن روز را حساب كرديم و روشن شد كه در همان روز ، حسين عليه السلام كشته شده است .^۲

۱۲۸۰.تاريخ دمشق - به نقل از على بن زيد بن جَدعان - : ابن عبّاس از خواب برخاست و استرجاع كرد و گفت : به خدا سوگند ، حسين كشته شد .
همراهانش به او گفتند : چنين مباد ، اى ابن عبّاس ! چنين مباد!
او گفت : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله را [در خواب‏] ديدم كه شيشه‏اى خون با خود داشت و فرمود : «مگر نمى‏دانى كه امّتم پس از من ، چه كرده‏اند؟! پسرم حسين را كشتند و اين ، خون او و خون يارانش