السَّلامُ عَلى شَبيبِ بنِ الحارِثِ بنِ سَريعٍ .السَّلامُ عَلى مالِكِ بنِ عَبدِ بنِ سَريعٍ .
سلام بر شَبيب بن حارث بن سَريع ! سلام بر مالك بن عبد بن سَريع !۱
۹۱۷.تاريخ الطبرى - به نقل از محمّد بن قيس - : دو جوان جابرى :۲ سيف بن حارث بن سريع و مالك بن عبد بن سريع - كه پسرعمو و برادرِ مادرى يكديگر بودند - ، نزد حسين عليه السلام آمدند و در حالى كه مىگريستند ، به او نزديك شدند .
امام عليه السلام فرمود: «اى پسران برادرم! چرا گريه مىكنيد ؟ به خدا سوگند ، من اميدوارم كه به زودى ، چشمتان روشن شود !».
آن دو گفتند: خداوند ، ما را فدايت كند! به خدا سوگند كه براى خود ، گريه نمىكنيم ؛ بلكه بر تو مىگِرييم ! مىبينيم كه محاصره شدهاى و كارى از ما بر نمىآيد .
امام عليه السلام فرمود : «اى پسران برادرم ! خداوند ، به شما به خاطر اين غمخوارى و همدردى و جانبازىتان براى ما، بهترين پاداشِ پرواپيشگان را عطا فرمايد»... .
سپس ، آن دو جوان پيش رفتند و در همان حال ، به سوى حسين عليه السلام رو كرده، گفتند: سلام بر تو ، اى فرزند پيامبر خدا !
امام عليه السلام نيز پاسخ داد : «و بر شما باد سلام و رحمت خدا !».
سپس جنگيدند تا به شهادت رسيدند.۳
۳ / ۷ و ۸
جُنادة بن حارث و فرزندش عمرو
جُنادة بن حارث سلمانى۴ يا انصارى ،۵ كه با نامهاى مختلفى ، مانند: جابر بن حارث
1.ر . ك : ص ۹۱۶ ح ۲۱۱۰ (زيارت دوم ، به روايت الإقبال) .
2.بعضى از منابع ، مثل مقتل الحسين خوارزمى (ج ۲ ص ۲۳) و به دنبال او بحار الأنوار (ج ۴۵ ص ۲۹) ، بين جريان شهادت دو جوان جابرى و دو جوان غفارى، خلط كردهاند.
3.جاءَ الفَتَيانِ الجابِرِيّانِ : سَيفُ بنُ الحارِثِ بنِ سُرَيعٍ ، ومالِكُ بنُ عَبدِ بنِ سُرَيعٍ ، وهُمَا ابنا عَمٍّ وأخَوانِ لِاُمٍّ ، فَأَتَيا حُسَيناً عليه السلام فَدَنَوا مِنهُ وهُما يَبكيانِ .
فَقالَ : أيِ ابنَي أخي ، ما يُبكيكُما ؟ فَوَاللَّهِ إنّي لَأَرجو أن تَكونا عَن ساعَةٍ قَريرَي عَينٍ .
قالا : جَعَلَنَا اللَّهُ فِداكَ ! لا وَاللَّهِ ما عَلى أنفُسِنا نَبكي ، ولكِنّا نَبكي عَلَيكَ ، نَراكَ قَد اُحيطَ بِكَ ولا نَقدِرُ عَلى أن نَمنَعَكَ .
فَقالَ : جَزاكُمَا اللَّهُ يا بَني أخي بِوَجدِكُما مِن ذلِكَ ومُواساتِكُما إيّايَ بِأَنفُسِكُما أحسَنَ جَزاءِ المُتَّقينَ ... ثُمَّ استَقدَمَ الفَتَيانِ الجابِرِيّانِ يَلتَفِتانِ إلى حُسَينٍ عليه السلام ويَقولانِ : السَّلامُ عَلَيكَ يَابنَ رَسولِ اللَّهِ ، فَقالَ : وعَلَيكُمَا السَّلامُ ورَحمَةُ اللَّهِ ، فَقاتَلا حَتّى قُتِلا (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۴۲ ، الكامل فى التاريخ : ج ۲ ص ۵۶۸) .
4.رجال الطوسى : ص ۹۹ ، الأمالى ، شجرى : ج ۱ ص ۱۷۲ .
5.الفتوح: ج ۵ ص ۱۱۰.
