سخنى در باره تعداد شهداى كربلا

تعداد دقيق شهداى كربلا ، مشخّص نيست . از اين رو ، براى رسيدن به عددى نزديك به واقع ، نام كسانى را كه در منابع نسبتاً معتبر ، در زمره شهداى كربلا شمرده شده‏اند ، در اين جا مى‏آوريم . گفتنى است كه شهداى واقعه كربلا را به چهار دسته ، مى‏توان تقسيم كرد :

دسته اوّل : شهداى كربلا از ياران پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله‏

اين عدّه ، عبارت اند از :
۱. اَنَس بن حارث‏
۲. عبد الرحمان بن عبد ربّه انصارى .^۱

دسته دوم : شهداى كربلا از ياران امام على عليه السلام‏

اين عدّه ، عبارت اند از :
۳. ابو ثُمامه عمرو بن عبد اللَّه صائِدى‏
۴. حبيب بن مُظاهر اسدى‏
۵. زاهر ، غلام عمرو بن حَمِق‏
۶. عمّار بن ابى سلامه دالانى‏
۷. سعد بن حارث خُزاعى ، غلام امير مؤمنان عليه السلام‏
۸. عبد اللَّه بن عُمَير كَلْبى‏
۹. كَردوس بن زهير
۱۰. نافِع بن هلال جملى .

دسته سوم : شهداى كربلا از خاندان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله‏

اين عدّه ، عبارت اند از :
۱۱. على اكبر

۱۲۲۷.مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : اسب حسين عليه السلام ، از دست دشمنان گريخت . پيش آمد و پيشانى‏اش را بر خون حسين عليه السلام نهاد و به تاختْ رفت تا به خيمه زنان رسيد . شيهه مى‏كشيد و سرش را به زمينِ جلوى خيمه مى‏كوفت .
هنگامى كه خواهران حسين عليه السلام و دختران و خانواده‏اش ، كسى را روى اسب نديدند ، صدا به ناله و ضجّه ، بلند كردند و اُمّ كلثوم ، دست بر فرق سرش نهاد و فرياد بر آورد : وا محمّدا ! وا جدّا ! وا نبيّا ! وا ابا قاسما ! وا عليّا ! وا جعفرا ! وا حمزتا ! وا حَسَنا ! اين ، حسين است كه در صحراى كربلا ، بر خاكْ افتاده است ، سر از پُشتْ بريده و عمامه و رَدا ، رُبوده !
سپس ، از حال رفت .^۱

۱۲۲۸.المزار الكبير - در «زيارت ناحيه مقدّسه» - : و اسبت ، به شتابْ گريخت و با شيهه و گريان ، آهنگ خيمه‏هايت را كرد . هنگامى كه زنان ، اسبت را خوار و پريشان ، و زين تو را بر آن ، واژگون ديدند ، از پرده بيرون آمدند ، موهايشان را پريشان كرده ، بر گونه‏هاى خود زدند ، صورت‏هاى خود را گشودند و ناله ، سر دادند و پس از عزّتمندى ، خوار شدند و به سوى قتلگاهت شتافتند .
شمر ، بر سينه‏ات نشسته و شمشيرش را در گودىِ گلويت ، فروُبرده است و محاسن سپيدت را به دستش گرفته است و با شمشير هندى خود ، تو را ذبح مى‏كند . حواس تو ، آرام گرفته است و نفس‏هايت ، آهسته گشته است و سرت ، بر بالاى نيزه رفته است .^۲