السَّلامُ عَلى عَبدِ الرَّحمنِ بنِ عَقيلٍ ، لَعَنَ اللَّهُ قاتِلَهُ وَ رامِيَهُ عُمَرَ بنَ خالِدِ بنِ أسَدٍ الجُهَنِيَّ .
سلام بر عبد الرحمان بن عقيل ! خداوند ، قاتل او و عمر بن خالد بن اسد جُهَنى را - كه به او تير زد - ، لعنت كند !۱
۱۱۰۳.المناقب ، ابن شهرآشوب : سپس عبد الرحمان بن عقيل ، به ميدان آمد ، در حالى كه چنين رَجَز مىخواند :
پدرم ، عقيل است . جايگاهم را بشناسيدنسبت به هاشم ، و [بدانيد كه] فرزندان هاشم ، برادران من اند
[
مردانى با ] سالها راستى و سَرور همگِنان.اين، حسين است ، استوار و بلندبنيان
و سالارِ كهنسالان و جوانان .
آن گاه ، هفده جنگجو را كُشت و سپس عثمان بن خالد جُهَنى ، او را به شهادت رساند .۲
۱۱۰۴.تاريخ الطبرى - به نقل از هشام - : عبد الرحمان بن عقيل - كه مادرش اُمّ ولد (كنيز) بود - ، به وسيله عثمان بن خالد بن اُسَير جُهَنى كُشته شد .۳
۱۱۰۵.الإرشاد : عثمان بن خالد هَمْدانى ، به عبد الرحمان بن عقيل بن ابى طالب - كه خدا از او خشنود باد - ، يورش بُرد و او را كُشت .۴
۱۱۰۶.تاريخ الطبرى - به نقل از حُمَيد بن مسلم اَزْدى - : عثمان بن خالد بن اُسير جُهَنى و بِشْر بن سَوط هَمْدانى قابِضى ، به عبد الرحمان بن عقيل بن ابى طالب ، حمله بُردند و او را كُشتند .۵
1.ر . ك : ص ۹۱۲ ح ۲۱۱۰ (زيارت دوم، به روايت الإقبال) .
2.ثُمَّ بَرَزَ عَبدُ الرَّحمنِ بنُ عَقيلٍ وهُوَ يَرتَجِزُ:
أبي عَقيلٌ فَاعرِفوا مَكاني
مِن هاشِمٍ وهاشِمٌ إخوانيكُهولُ صِدقٍ سادَةُ الأَقرانِ
هذا حُسَينٌ شامِخُ البُنيانِوسَيِّدُ الشِّيبِ مَعَ الشُّبّانِ
فَقَتَلَ سَبعَةَ عَشَرَ فارِساً، قَتَلَهُ عُثمانُ بنُ خالِدٍ الجُهَنِيُّ (المناقب ، ابن شهرآشوب: ج ۴ ص ۱۰۵؛ الفتوح: ج ۵ ص ۱۱۱) .
3.قُتِلَ عَبدُ الرَّحمنِ بنُ عَقيلٍ - واُمُّهُ اُمُّ وَلَدٍ - قَتَلَهُ عُثمانُ بنُ خالِدِ بنِ اُسَيرٍ الجُهَنِيُّ (تاريخ الطبرى: ج ۵ ص ۴۶۹، الكامل فى التاريخ: ج ۱ ص ۵۸۱) .
4.شَدَّ عُثمانُ بنُ خالِدٍ الهَمدانِيُّ عَلى عَبدِ الرَّحمنِ بنِ عَقيلِ بنِ أبي طالِبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنهُ، فَقَتَلَهُ (الإرشاد: ج ۲ ص ۱۰۷، مثير الأحزان: ص ۶۷) .
5.شَدَّ عُثمانُ بنُ خالِدِ بنِ اُسَيرٍ الجُهَنِيُّ ، وبِشرُ بنُ سَوطٍ الهَمدانِيُّ ثُمَّ القابِضِيُّ ، عَلى عَبدِ الرَّحمنِ بنِ عَقيلِ بنِ أبي طالِبٍ فَقَتَلاهُ (تاريخ الطبرى: ج ۵ ص ۴۴۷، الطبقات الكبرى / الطبقة الخامسة من الصحابة : ج ۱ ص ۴۷۷) .