ديگر ، او را كُشت .۱
۱۰۷۱.الأمالى ، صدوق - به نقل از عبد اللَّه بن منصور ، از امام صادق ، از پدرش امام باقر ، از جدّش امام زين العابدين عليهم السلام - : پس از على اكبر عليه السلام ، قاسم بن حسن بن على بن ابى طالب ، پا به ميدان نهاد ، در حالى كه مىگفت :
اى جان من ! بى تابى مكن . همه فانى اندامروز ، قلّههاى بهشت را مىبينى .
سپس، سه تن از آنان را كُشت و آن گاه، او را از اسبش بر زمين انداختند [ و كشته شد ] .۲
۱۰۷۲.الأخبار الطّوال : سپس قاسم بن حسن بن على بن ابى طالب ، كشته شد . عمرو بن سعد بن مُقبِل اسدى ، او را زد .۳
۱۰۷۳.تاريخ الطبرى - به نقل از هشام - : - قاسم بن حسن بن على - كه مادرش ، اُمّ وَلَد (كنيز) بود - ، به دست سعد بن عمرو بن نُفَيل اَزْدى كشته شد .۴
۶ / ۲
ابو بكر بن حسن عليه السلام
يكى ديگر از فرزندان امام حسن عليه السلام كه در كربلا شهيد شد ، ابو بكر نام داشت۵
.۶ سنّ
1.رَأى رَجُلٌ مِن أهلِ الكوفَةِ عَبدَ اللَّهِ بنَ الحَسَنِ بنِ عَلِيِّ عَلى فَرَسٍ، وكانَ عَبدُ اللَّهِ أجمَلَ خَلقِ اللَّهِ، فَقالَ الكوفِيُّ: لَأَقتُلَنَّ هذَا الفَتى، فَقالَ لَهُ رَجُلٌ: وَيحَكَ ما تَصنَعُ بِهذا؟ دَعهُ، فَأَبى ، فَحَمَلَ عَلَيهِ فَضَرَبَهُ فَقَتَلَهُ. قالَ: ولَمّا أصابَتهُ الضَّربَةُ قالَ: يا عَمّاه ! فَأَجابَهُ الحُسَينُ عليه السلام قالَ: لَبَّيكَ، صَوتٌ قَلَّ ناصِرُهُ ، وكَثُرَ واتِرُهُ! وحَمَلَ الحُسَينُ عليه السلام عَلى قاتِلِهِ فَضَرَبَهُ فَقَطَعَ يَدَهُ، ثُمَّ ضَرَبَهُ اُخرى فَقَتَلَهُ (المحن: ص ۱۴۷ ، جواهر المطالب : ج ۲ ص ۲۶۹) .
2.بَرَزَ مِن بَعدِهِ [أي بَعدِ عَلِيِّ بنِ الحُسَينِ] القاسِمُ بنُ الحَسَنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبيطالِبٍ وهُوَ يَقولُ:
لا تَجزَعي نَفسي فَكُلٌّ فانِ
اليَومَ تَلقَينَ ذُرَى الجِنانِ
فَقَتَلَ مِنهُم ثَلاثَةً ، ثُمَّ رُمِيَ عَن فَرَسِهِ (الأمالى ، صدوق: ص ۲۲۶ ح ۲۳۹ ، روضة الواعظين: ص ۲۰۸ بدون نسبت دادن به اهل بيت عليهم السلام) .
3.ثُمَّ قُتِلَ القاسِمُ بنُ الحَسَنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ، ضَرَبَهُ عَمرُو بنُ سَعدِ بنِ مُقبِلٍ الأَسَدِيُّ (الأخبار الطوال: ص ۲۵۷، بغية الطلب فى تاريخ حلب: ج ۶ ص ۲۶۲۸) .
4.قُتِلَ القاسِمُ بنُ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ - واُمُّهُ اُمُّ وَلَدٍ - قَتَلَهُ سَعدُ بنُ عَمرِو بنِ نُفَيلٍ الأَزدِيُّ (تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۶۸، المعجم الكبير: ج ۳ ص ۱۰۳ ح ۲۸۰۳) .
5.مروج الذهب ، ج ۳ ص ۷۱ ، الإرشاد : ج ۲ ص ۱۲۵ .
6.شيخ مفيد در كتاب خود، در بعضى جاها (الإرشاد: ج ۲ ص ۲۰ و ۲۶) ، «عمرو» را به جاى «ابو بكر» گفته است. پس اين احتمال وجود دارد كه «عمرو»، اسم او و «ابو بكر»، كُنيه او باشد.
