۱۰۳۶.الفتوح : پس از او ،۱ برادرش عثمان بن على - كه مادر او نيز اُمّ البنين ، دختر حِزام بن خالد بن ربيعة بن وحيد بن كِلاب عامرى بود - ، به ميدان آمد ، در حالى كه چنين مىخواند :
منم ، عثمان ، دارنده افتخارات .پدرم ، على است ، آن نيكوكردارِ پاك .
پسرعموى پيامبرِ پاكو برادر حسينم ، برگزيده نيكان
و سَرور بزرگ و كوچكپس از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و پس از وصىّ يارى كننده .
آن گاه ، جنگيد تا كشته شد .۲
۱۰۳۷.الأخبار الطّوال : يزيد اَصبَحى ، تيرى به عثمان بن على زد و او را كُشت . سپس به سوى او رفت و سرش را جدا كرد و نزد عمر بن سعد آورد و تقاضاى پاداش كرد . عمر گفت : نزد اميرت عبيد اللَّه بن زياد ، برو و پاداشت را از او بخواه .۳
۱۰۳۸.مقاتل الطالبيّين : عثمان بن على بن ابى طالب ، كه مادر او نيز اُمّ البنين بود . يحيى بن حسن ، به نقل از على بن ابراهيم ، از عبيد اللَّه بن حسن و عبد اللَّه بن عبّاس ، در باره او آورده است كه گفتهاند : عثمان بن على ، در ۲۱ سالگى ، كشته شد .
1.در متن، مقصود ، پس از «عمر بن على» است ؛ امّا بايد دانست او در كربلا نبوده و از شهيدان كربلا نيست (ر . ك : ص ۲۱۲ «يادآورى») .
2.خَرَجَ مِن بَعدِهِ أخوهُ عُثمانُ بنُ عَلِيٍّ عليه السلام - واُمُّهُ اُمُّ البَنينَ بِنتُ حِزامِ بنِ خالِدِ بنِ رَبيعَةَ بنِ الوَحيدِ بنِ كِلابٍ العامِرِيَّةُ - وهُوَ يَقولُ:
إنّي أنَا عُثمانُ ذُو المَفاخِرِ
شَيخي عَلِيٌّ ذُو الفَعالِ الطّاهِرِوَابنُ عَمٍّ لِلنَّبِيِّ الطّاهِرِ
أخو حُسَينٍ خَيرَةُ الأَخائِرِوسَيِّدُ الكِبارِ وَالأَصاغِرِ
بَعدَ الرَّسولِ وَالوَصِيِّ النّاصِرِ
فَقاتَلَ حَتّى قُتِلَ رحمه اللَّه عليه (الفتوح: ج ۵ ص ۱۱۳، مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى: ج ۲ ص ۲۹) .
3.ورَمى يَزيدُ الأَصبَحِيُّ عُثمانَ بنَ عَلِيٍّ بِسَهمٍ فَقَتَلَهُ، ثُمَّ خَرَجَ إلَيهِ فَاحتَزَّ رَأسَهُ، فَأَتى عُمَرَ بنَ سَعدٍ، فَقالَ لَهُ: أثِبني.
فَقالَ عُمَرُ: عَلَيكَ بِأَميرِكَ - يَعني عُبَيدَ اللَّهِ بنَ زِيادٍ - فَسَلهُ أن يُثيبَكَ (الأخبار الطوال: ص ۲۵۷، بغية الطلب فى تاريخ حلب: ج ۶ ص ۲۶۲۹) .
