«بگو : بر اين [رسالت] ، اجرى از شما طلب نمى كنم ، جز اين كه هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پيش] گيرد» .
«بگو : «هر مزدى از شما خواستم ، آن از خودتان ! مزد من جز بر خدا نيست و او بر هر چيزى گواه است» .
ر . ك : يونس : آيه ۷۲ ، هود : آيه ۲۹ و ۵۱ ، مؤمنون : آيه ۷۲ ، يس : آيه ۲۱ ، طور : آيه ۴۰ ، قلم : آيه ۴۶ .
حديث
۴۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :در كتاب نخستين ، نوشته شده است : اى پسر آدم ! همان گونه كه علم را رايگان فرا گرفتى ، آن را رايگان [به ديگران] بياموز .
۴۶۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :عالمان اين امّت ، دو تن اند : يكى آن كه خداوند به او دانشى ارزانى داشته و او آن را بر مردم ، نثار مى كند و براى آن ، مزدى نمى گيرد و آن را به بهايى نمى فروشد . اين ، كسى است كه ماهيان دريا و چارپايان خشكى و پرنده آسمان براى او طلب بخشش مى كنند ، و با سَرورى و شرافت ، نزد خداوند مى آيد ، تا آن كه هم نشين پيامبران مى شود .
و ديگر ، آن كه خداوند به او دانشى داده ؛ امّا او در بذل آن به بندگان خدا بُخل مى ورزد و براى آن ، مزد مى گيرد و آن را به بهايى مى فروشد . بر دهان چنين كسى در روز قيامت ، از آتش ، لگام مى زنند و كسى آواز مى دهد : «اين ، كسى است كه خداوند به او دانش داده ؛ امّا او در بذل آن به بندگان خدا بخل كرده و براى آن مزد گرفته و آن را به بهايى فروخته است» . اين چنين خواهد بود تا از حساب ، فارغ شود .
۴۷۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداوند ، بنده اى را دوست دارد كه كارى را پيشه خود سازد تا با آن ، از مردم ، بى نياز شود ؛ امّا بنده اى را كه دانش را براى پيشه قرار دادن مى آموزد ، دشمن دارد .
