۴۱۵.امام رضا عليه السلام :براى امام ، نشانه هايى است : ... بدانچه به مردم فرمان مى دهد ، بيشتر از آنان عمل مى كند و از آنچه آنان را نهى مى كند ، بيشتر از آنان اجتناب مى كند .
ر . ك : ص ۲۰۹ (هماهنگى دل با زبان) و ص ۲۱۳ (دعوت با عمل ، پيش از زبان)
و ص ۳۴۱ (فصل هشتم : آثار تبليغ عملى) .
ب ـ خطر مبلّغى كه بدانچه مى گويد ، عمل نمى كند
۴۱۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :من از مؤمن يا مشرك بر امّتم نمى ترسم ؛ زيرا خداوند ، به خاطر ايمان ، مؤمن را باز مى دارد و به خاطر شرك ، مشرك را ريشه كن مى كند ؛ امّا بر شما از كسى بيم دارم كه منافقْ دل و زبان آور است : آنچه را معروف مى دانيد ، مى گويد ؛ امّا بدانچه منكر مى شماريد ، عمل مى كند .
۴۱۷.امام على عليه السلامـ در بيان ويژگى هاى فاسقان ـ :و شخصى ديگر كه عالم نام گرفته ، امّا عالم نيست ؛ بلكه نادانى ها را از جاهلان و گم راهى ها را از گم راهان بر مى گيرد ، و براى مردم ، از رشته هاى غرور و سخن دروغ ، دام ها تعبيه مى كند ، قرآن را بر آراى خود حمل مى كند و حق را بر هواهاى نفسانى اش مى پيوندد ، مردم را از [انجام دادن ]گناه هاى بزرگ ، ايمن مى گرداند ، و جرم هاى بزرگ را آسان جلوه مى دهد . مى گويد : «در برابر شبهه ها توقّف مى كنم» ؛ امّا در آنها فرو مى افتد ، و مى گويد : «از بدعت ها گوشه مى گيرم» ؛ امّا در ميان آنها فرو مى خُسبد . صورت او صورت انسان است ؛ امّا دلش دل حيوان است . نه باب هدايت را مى شناسد تا از آن پيروى كند ، و نه باب كوردلى را مى شناسد ، تا از آن باز ايستد . چنين شخصى ، مُرده زندگان است .
