۹۴۰.امام على عليه السلام :ياد ما اهل بيت ، شفابخش بيمارى ها و ناخوشى ها و درمانگر وسوسه شك است .
۹۴۱.امام باقر عليه السلام :همانا ياد كردن از ما، ياد كردن از خداست و ياد كردن از دشمن ما، ياد كردن از شيطان است .
۹۴۲.امام صادق عليه السلام :همانا ياد كردن از ما، ياد كردن از خداست . هر گاه ما ياد شويم ، خدا ياد شده است و هر گاه دشمن ما ياد شود ، شيطان ياد شده است .
۹۴۳.امام صادق عليه السلامـ به داوود بن سرحان ـ :اى داوود! سلام مرا به دوستدارانم برسان و به آنان ابلاغ كن كه من مى گويم : رحمت خدا بر آن بنده اى كه با ديگرى گرد آيد و دو نفرى در باره قضيّه ما گفتگو كنند، كه در اين حال ، سومين نفر آنان، فرشته اى است كه براى آن دو، آمرزش مى طلبد . هيچ دو نفرى گرد هم نيامدند و از ما ياد نكردند ، مگر اين كه خداوند متعال ، به وجود آنان بر فرشتگان باليد . پس هر گاه گرد هم آمديد ، به ذكر، مشغول شويد ؛ زيرا گردهمايى و مذاكره شما با يكديگر، موجب زنده شدن ما مى شود . بهترين مردم بعد از ما، كسى است كه در باره كار ما مذاكره كند و به ياد و نام ما فرا خواند .
۹۴۴.امام صادق عليه السلام :برخى از فرشتگان آسمان ، يكى دو سه نفر [از اهل زمين ]را مى بينند كه مشغول سخن گفتن از فضايل خاندان محمّد صلى الله عليه و آله هستند . پس مى گويند : نمى بينيد اين عدّه را كه با تعداد اندكشان و داشتن دشمنان فراوان ، از فضايل خاندان محمّد صلى الله عليه و آله ياد مى كنند؟!
گروه ديگرى از فرشتگان مى گويند : «اين، فضل خداست كه آن را به هر كه بخواهد، عطا مى كند و خدا داراى فضل بسيار است» .
