۸۹۶.امام كاظم عليه السلام :هر كه به سوى ولايت ما پيش رود ، از دوزخ وا پس مى ماند و هر كه از ولايت ما عقب ماند ، به سوى دوزخ پيش مى رود .
۸۹۷.الأمالى، طوسىـ به نقل از عبد السلام بن صالح هروى ـ :زمانى كه امام رضا عليه السلام وارد نيشابور شد ، من با ايشان بودم . امام عليه السلام بر قاطر خاكسترى رنگى سوار بود . علماى نيشابور براى استقبال از ايشان بيرون آمده بودند . چون به جانب مرتعه به راه افتاد ، آنان لگام قاطر ايشان را گرفتند و گفتند : اى پسر پيامبر خدا! تو را به حقّ پدران پاكت براى ما حديثى بگو . از پدران خويش ـ كه درود خدا بر همه آنان بادـ برايمان حديثى بگو .
در اين هنگام، امام عليه السلام سرش را از كجاوه اى كه روى آن پارچه ابريشمى نگارين آويخته بود ، بيرون آورد و فرمود : «پدرم موسى بن جعفر، از پدرش جعفر بن محمّد، از پدرش محمّد بن على، از پدرش على بن الحسين، از پدرش حسين ، سَرور جوانان بهشتى ، از پدرش امير مؤمنان، از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برايم حديث كرد كه فرمود : جبرئيل ، روح الأمين ، از جانب خداوند پاك و بزرگ به من خبر داد كه فرمود : اين منم خدا . معبودى نيست ، مگر تنها من . بندگان من! پس مرا بندگى كنيد، كه هر كس از شما كه با شهادت دادن مخلصانه به اين كه معبودى جز خداى يكتا نيست ، مرا ديدار كند ، به حصار من وارد مى گردد و هر كس به حصار من وارد شود ، از عذابم ايمن است » .
گفتند : اى پسر پيامبر خدا! شهادت دادن مخلصانه به خدا چگونه است؟
فرمود : «به اطاعت از خدا و پيامبر او و ولايت اهل بيتش عليهم السلام » .