۸۰۲.امام على عليه السلامـ در شرح ويژگى هاى پرهيزگاران، صفات نابه كاران، توجّه دادن به منزلت اهل بيت پاك و گمان نادرست برخى مردم ـ :بندگان خدا! همانا يكى از محبوب ترين بندگان خدا نزد او، بنده اى است كه خداوند ، او را در برابر نفْسش يارى رسانده است و از اين رو ، اندوه را جامه زيرين خود و ترس [از خدا و معاد] را بالاپوش خويش ساخته است . چراغ هدايت در دلش فروزان است وبراى روز مرگ خود ، توشه اى فراهم ساخته است ... . او يكى از كان هاى دين خدا و كوه هاى زمين اوست . خود را وادار به عدالت كرده و آغاز عدالتِ او، دور ساختن هواى نفْس خويش است . حق مى گويد و بِدان عمل مى كند . هيچ كار نيكى نمى يابد ، مگر اين كه قصدِ آن مى كند و در هر چيزى سودى بيابد ، آهنگِ آن مى نمايد . عنان خويش را به كتاب خدا سپرده و آن ، جلودار و پيشواى اوست . هر كجا بار اندازد ، او نيز بار مى اندازد و هر جا منزل كند ، او نيز منزل مى كند .
ديگرى، بنده اى است كه خود را دانشمند مى نامد ، در حالى كه چنين نيست ؛ بلكه مُشتى نادانى و گم راهى از عدّه اى نادان و گم راه به چنگ آورده و دام هايى از فريب و سخن دروغين ، بر سر راه مردم گسترانيده است . كتابِ خدا را بر حسب انديشه هاى خود، توجيه مى كند و حق (حقيقت) را به هوس هاى خويش متمايل مى گرداند ، مردم را از خطرها[ى قيامت] ، آسوده خاطر مى گرداند و گناهان بزرگ را كوچك جلوه مى دهد . مى گويد : «به هنگام رو به رو شدن با شبهات درنگ مى كنم» ، حال آن كه در دام آنها گرفتار آمده است و مى گويد : «از بدعت ها كناره مى گيرم» ، در حالى كه ميان آنها غنوده است . چهره[اش ]چهره انسان است ؛ امّا دلش ، دل حيوان است . نه راه راست را مى شناسد تا آن را بپويد و نه بيراهه را تا از آن ، باز دارد . اين است آن مرده در ميان زندگان .
پس به كجا مى رويد؟! و به كدام سو از حق منحرف مى شويد؟! علامت ها برپايند و نشانه ها آشكار و مناره ها برافراشته اند . پس اين سرگردانى تا چند؟! چرا سرگشته ايد ، با آن كه خاندان پيامبرتان ـ كه زمامداران حق [و حقيقت] اند و نشانه هاى دين و زبان هاى راستى اند ـ ، در ميان شمايند؟! پس آنان را همچون قرآن، حرمت نهيد و فرمان بريد و بر [چشمه فيض] ايشان در آييد ، چونان اشتران تشنه اى كه بر گِرد آب، هجوم مى برند .
اى مردم! اين سخن را از خاتم پيامبران صلى الله عليه و آله فرا گيريد كه فرمود : «آن كه از ما مى ميرد ، به ظاهر مرده است و [در حقيقت] نمرده است، و آن كه از ما پوسيده شود، به ظاهر پوسيده است و [در حقيقت] نپوسيده است . پس چيزى را كه نمى دانيد ، نگوييد ؛ زيرا بيشترِ حق (حقيقت) در چيزى است كه انكار مى كنيد. و معذور داريد كسى كه شما را بر او حجّتى نيست و آن كس، منم . آيا من در ميان شما ثقل اكبر (قرآن) را به كار نبستم؟! و [همانند پيامبر صلى الله عليه و آله ] ثقل اصغر (عترت) را در ميان شما باقى گذاشتم من پرچم ايمان را در ميان شما بر زمين فرو كردم و شما را با مرزهاى حلال و حرام آشنا ساختم و از عدالت خويش ، جامه عافيت بر قامت شما پوشاندم و بساط معروف را با گفتار و كردارم در ميان شما گسترانيدم و خويهاى والا را با رفتار و منش خويش به شما نماياندم . پس در آنچه كه بصيرت به ژرفايش نمى رسد و انديشه را بدان راه نيست ، رأى وانديشه خود را به كار نزنيد» .