۵۷۱.امام على عليه السلام :شيعيان ما خداشناس اند و به امر خداوند، عمل مى كنند . آنها اهل فضيلت اند وسخن به درستى مى گويند . خوراكشان اندك است و پوشاكشان ميانه رَوى و رفتارشان به فروتنى است... . آنها را بيمار مى انگارى و مى پندارى كه ديوانه اند ، در حالى كه چنين نيست و عظمت خدايشان آنها را به بيمارى افكنده و شدّت هيبت پروردگار ، دل هاى آنها را بى پروا و عقل هايشان را پريشان كرده است و هر گاه از اينها فارغ آيند ، با انجام اعمال نيكو ، به درگاه الهى مى شتابند . آنها نه به [عملِ ]كم، راضى اند و نه اعمال زياد را فراوان مى شمارند .
۵۷۲.الأمالى، طوسىـ به نقل از نوف بن عبد اللّه بكالى ـ :امام على عليه السلام به من فرمود : «اى نوف! ما از سرشتى پاك، آفريده شده ايم و شيعيان ما، از سرشت ما آفريده شده اند . پس هر گاه روز رستاخيز فرا رسد ، آنها به ما مى پيوندند» .
گفتم : اى امير مؤمنان! شيعه خودت را براى من توصيف كن .
امام عليه السلام از اين كه من نام شيعه او را آوردم ، گريست و سپس فرمود : «اى نوف! به خدا سوگند ، شيعه من شكيبا و به خدا و دين، آگاه اند و به طاعت و امر او مشغول اند و در پرتو محبّت او، ره مى يابند . فرسودگان عبادت و ملازمان زهدند و به خاطر شب زنده دارى، چهره هايى نزار دارند . چشمانشان از گريه فرو رفته و لب هايشان از ذكر، به خشكى گراييده است . شكم هايشان از گرسنگى تو رفته و رنگ خدايى در چهره شان هويدا و پارسايى در سيماى آنها پيداست . چراغ هاى هر تاريكى و گُل هر قبيله و گروهى هستند . نه مسلمانان پيشين را مى ستايند و نه در پى پسينيان به راه مى افتند . شرّ آنها پنهان است و دل هاشان غمگين و دامنشان پاك و نيازهايشان اندك و جانشان از دست آنها در زحمت و مردم از آنها در آسايش اند . آنها با ذكاوت و خردمند و پاك و شريف اند و هنگام رهايى دادن دينشان بسيار زيرك اند . اگر در جايى حاضر شوند ، شناخته نمى شوند و اگر حضور نداشته باشند ، از غيبتشان پرسش نمى شود . اينها پاك ترين شيعيان من و ارجمندترين برادران من اند . آه كه چه قدر مشتاقم آنها را ببينم!» .
