151
دانشنامه قرآن و حديث 8

«پس به خدا و فرستگادن او ايمان آوريد ، و اگر ايمان آوريد و پروا كنيد ، براى شما مزدى بزرگ است » .

«اى كسانى كه ايمان آورده ايد! به خدا و پيامبر او و كتابى كه بر پيامبرش فرو فرستاد و كتاب هايى كه قبلاً نازل كرده ، بگرويد . و هر كس به خدا و فرشتگان او و كتاب ها و پيامبرانش و روز بازپسين كفر ورزد، در حقيقت ، دچار گم راهىِ دور و درازى شده است» .

ر . ك : نساء : آيه ۴۷ و ۱۷۰ ـ ۱۷۱ ، مائده : آيه ۱۱۱ ، اعراف : آيه ۱۵۸ ، توبه : آيه ۸۶ ، حديد : آيه ۷ ـ ۲۸ .

حديث

۱۹۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سپاس ، خداوندى را كه ... به واسطه نورانيّتش ، از خلق خويش در پرده است ... و خدا در ميان آنان ، پيامبران را به پيامبرى برانگيخت ... تا بندگان آنچه را در باره پروردگار خويش نمى دانستند ، بدانند و ربوبيت او را كه منكرش بودند ، بشناسند ، و از كژراهه[ ى شرك] به در آيند و او را در اُلوهيتش يگانه بدانند .

۱۹۱.امام على عليه السلامـ در گفتارى در وصف قرآن ـ :آن گاه بر او كتاب را فرستاد ... [و آن ، ]بهبودى است كه در آن ، بيم بيمارى نيست و قدرتى است كه طرفدارانش شكست نمى خورند ، و حقّى است كه يارانش وا نهاده نمى شوند . قرآن ، معدن ايمان و كانون آن است .

۳ / ۵

توفيق

قرآن

«اگر پروردگار تو بخواهد ، همه كسانى كه در روى زمين اند ، ايمان مى آورند . آيا تو مردم را به اجبار وا مى دارى كه ايمان بياورند؟ جز به اذن خدا ، هيچ كس را نرسد كه ايمان بياورد ، و او پليدى را بر
كسانى كه خِرد خويش را به كار نمى بندند ، مقرّر مى كند» .


دانشنامه قرآن و حديث 8
150

«فَامِنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَإِن تُؤْمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ» . ۱

«يَاأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ ءَامِنُواْ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِى نَزَّلَ عَلَى رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِى أَنزَلَ مِن قَبْلُ وَمَن يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَئِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْاخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالَاً بَعِيدًا» . ۲

راجع : النساء : ۴۷ و ۱۷۰ ـ ۱۷۱ ، المائدة : ۱۱۱ ، الأعراف : ۱۵۸ ، التوبة : ۸۶ ، الحديد : ۷ ـ ۲۸ .

الحديث

۱۹۰.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :الحَمدُ للّهِِ ... المُحتَجِبِ بِنورِهِ دونَ خَلقِهِ ... وَابتَعَثَ فيهِمُ النَّبِيِّينَ ... لِيَعقِلَ العِبادُ عَن رَبِّهِم ما جَهِلوهُ؛ فَيَعرِفوهُ بِرُبوبِيَّتِهِ بَعدَما أنكَروا ، ويُوَحِّدوهُ بِالإِلهِيَّةِ بَعدَما عَضَدوا ۳ . ۴

۱۹۱.الإمام عليّ عليه السلامـ مِن خُطبَتِهِ في وَصفِ القُرآنِ ـ :ثُمَّ أنزَلَ عَلَيهِ الكِتابَ ... شِفاءً لا تُخشى أسقامُهُ ، وعِزّا لا تُهزَمُ أنصارُهُ ، وحَقّا لا تُخذَلُ أعوانُهُ ، فَهُوَ مَعدِنُ الإِيمانِ وبُحبوحَتُهُ ۵ . ۶

۳ / ۵

التَّوفيقُ

الكتاب

«وَ لَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَامَنَ مَن فِى الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ * وَ مَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَ يَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ» . ۷

1.آل عمران : ۱۷۹ .

2.النساء : ۱۳۶ .

3.عَضَدوا : أي ذهبوا يمينا وشمالاً؛ من قولك عَضَدتُ الدابَّةَ : أي مَشيت إلى جانبها يمينا أو شمالاً (انظر : المصباح المنير : ص ۴۱۵ «عضد») . وفي بحارالأنواروعلل الشرائع : «عندوا» بدل «عضدوا» .

4.التوحيد : ص ۴۴ ح ۴ عن إسحاق بن غالب عن الإمام الصادق عن أبيه عليهماالسلام ، علل الشرائع : ص ۱۱۹ ح ۱ عن إسحاق بن غالب عن الإمام الصادق عليه السلام ،كفاية الأثر : ص ۱۶۰ عن هشام بن محمّد عن أبيه عن الإمام الحسن عليه السلام وليس فيه ذيله وكلاهما نحوه ، بحارالأنوار : ج ۴ ص ۲۸۷ ح ۱۹ .

5.البحبوحة : الوسط (لسان العرب : ج ۲ ص ۴۰۷) .

6.نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۸ ، بحار الأنوار : ج ۹۲ ص ۲۱ ح ۲۱ .

7.يونس : ۹۹ و ۱۰۰ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 8
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    22
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 96398
صفحه از 545
پرینت  ارسال به