۲۶۶.امام هادى عليه السلامـ در پاسخ مسائلى كه يحيى بن اكثم پرسيد و يكى از سؤالاتش اين بود: مردى كه اقرار به لواط كرده، آيا حد مى خورد يا حدّش بخشوده مى شود؟ ـ :... مردى كه خود اعتراف به لواط كرده باشد ، نيازى نيست كه گواه بر او اقامه شود . او خود ، داوطلبانه اعتراف كرده است و در اين صورت ، امامِ منصوب از جانب خدا ، همان گونه كه حق دارد از جانب خداوند مجازات كند ، حق دارد از جانب خدا منّت نهد [و ببخشد] . مگر نشنيده اى اين سخن خداوند را كه : «اين ، بخشش ماست. [آن را ]بى شمار ببخش، يا نگاه بدار» ؟!
۲۶۷.تهذيب الأحكامـ به نقل از يكى از اهل بيت عليهم السلام ـ :مردى نزد امير مؤمنان عليه السلام آمد و اعتراف به دزدى كرد . امير مؤمنان عليه السلام به او فرمود : «آيا بلدى چيزى از كتاب خدا بخوانى؟».
مرد گفت : آرى، سوره بقره را .
فرمود : «دستت را به سوره بقره بخشيدم» .
اشعث گفت : آيا حدّى از حدود خدا را وا مى نهى؟
فرمود : «تو چه مى دانى كه اين چيست؟! هر گاه گواه آورده شود ، امام حق ندارد ببخشد ؛ امّا هر گاه كسى ، خود، اقرار كند ، اختيار آن با امام است كه اگر خواست ، مى بخشد و اگر خواست، [دست را ]قطع مى كند» .
