21
دانشنامه قرآن و حديث 6

۴ / ۲

كسى كه اسم اعظم مى داند

قرآن

«كسى كه نزد او دانشى از كتاب [آسمانى] بود ، گفت : من ، آن را پيش از آن كه چشم خود را بر هم زنى ، برايت مى آورم . پس چون [سليمان ]آن [تخت] را نزد خود مستقر ديد ، گفت : اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا سپاس گزارم يا ناسپاسى مى كنم ، و هر كس سپاسى گزارد ، تنها به سود خويش سپاس مى گزارد ، و هر كس ناسپاسى كند ، بى گمان ، پروردگارم بى نياز و كريم است» .

حديث

۶۹.امام باقر عليه السلام :اسم اعظم خدا ، هفتاد و سه حرف دارد كه آصف ، يك حرف آن را مى دانست و آن را به زبان آورد . در نتيجه ، آنچه [از موانع و فاصله ]ميان او و تخت بلقيس بود ، در كام زمين فرو رفت و آصف ، تخت را با دستش برداشت و آن گاه ، زمين به حال نخست بر گشت و اين همه ، سريع تر از يك چشم بر هم زدن، رُخ داد . هفتاد و دو حرف از اسامى اعظم ، نزد ماست و يك حرف ، نزد خداوند متعال است و آن را به علم غيب خويش ، اختصاص داده است ، و هيچ نيرو و توانى نيست ، مگر از سوى خداوند والا و بزرگ .

۷۰.امام صادق عليه السلام :سليمان عليه السلام اسم اعظم خدا را مى دانست ؛ اسمى كه هر گاه [با آن ]از خدا درخواست مى كرد ، عطا مى كرد و هر گاه با آن خدا را مى خواند ، پاسخ مى داد و اگر او امروز مى بود ، هر آينه ، به ما نياز داشت .


دانشنامه قرآن و حديث 6
20

۴ / ۲

مَن كانَ عِندَهُ الاِسمُ الأَعظَمُ

الكتاب

«قالَ الَّذِى عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا ءَاتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَءَاهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قالَ هَذَا مِن فَضْلِ رَبِّى لِيَبْلُوَنِى ءَأشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَ مَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّى غَنِىٌّ كَرِيمٌ » . ۱

الحديث

۶۹.الإمام الباقر عليه السلام :إِنَّ اسمَ اللّهِ الأَعظَمَ عَلى ثَلاثَةٍ وسَبعينَ حَرفا ، وإِنَّما كانَ عِندَ آصَفَ مِنها حَرفٌ واحِدٌ فَتَكَلَّمَ بِهِ فَخُسِفَ بِالأَرضِ ما بَينَهُ وبَينَ سَريرِ بِلقَيسَ ، حَتّى تَناوَلَ السَّريرَ بِيَدِهِ ، ثُمَّ عادَتِ الأَرضُ كَما كانَت أَسرَعَ مِن طَرفَةِ عَينٍ . ونَحنُ عِندَنا مِنَ الاِسمِ الأَعظَمِ اثنانِ وسَبعونَ حَرفا ، وحَرفٌ واحِدٌ عِندَ اللّهِ تَعالى، اِستَأثَرَ بِه في عِلمِ الغَيبِ عِندَهُ ، ولا حَولَ ولا قُوَّةَ إِلّا بِاللّهِ العَلِيِّ العَظيمِ . ۲

۷۰.الإمام الصادق عليه السلام :كانَ سُلَيمانُ عِندَهُ اسمُ اللّهِ الأَكبَرُ ، الَّذي إِذا سَأَلَهُ أَعطى ، وإِذا دَعا بِهِ أَجابَ ، ولَو كانَ اليَومَ لَاحتاجَ إِلَينا . ۳

1.النمل : ۴۰ .

2.الكافي : ج ۱ ص ۲۳۰ ح ۱ عن جابر وح ۳ عن عليّ بن محمّد النوفلي عن الإمام العسكري عليه السلام ، خصائص الأئمّة : ص ۴۷ عن الإمام عليّ عليه السلام وكلاهما نحوه ، بصائر الدرجات : ص ۲۰۸ ح ۱ وص ۲۰۹ ح ۶ نحوه وكلاهما عن جابر ، المناقب لابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۴۰۶ عن عليّ بن محمّد النوفلي عن الإمام الهادي عليه السلام وكلاهما نحوه ، بحار الأنوار : ج ۱۴ ص ۱۱۳ ح ۵ .

3.بصائر الدرجات : ص ۲۱۱ ح ۲ ، المناقب لابن شهرآشوب : ج ۴ ص ۲۴۹ وفيه «سأل به» بدل «سأله» وكلاهما عن أبي بصير ، بحار الأنوار : ج ۲۷ ص ۲۷ ح ۷ .

  • نام منبع :
    دانشنامه قرآن و حديث 6
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری‌شهری، با همکاری: جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    22
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1390
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 65746
صفحه از 576
پرینت  ارسال به