۲۸۴.امام على عليه السلام :هيچ كس آرزو را دراز نكرد ، مگر آن كه مرگ را از ياد بُرد و كردار را بد ساخت.
۲۸۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در مناجات خويش ـ :منزّهى تو ، اى معبود من! ... تو با قدرت خويش ، ما را آفريدى... و به يگانگى ات ، هدايتمان فرمودى و راه نجات را برايمان آسان و هموار ساختى و از راه نابودى ، بر حذرمان داشتى؛ امّا پاداش ما به تو اين بود كه خوبى هاى تو را با بدى پاسخ داديم و اين ، از آن روست كه ما بر انجام دادن آنچه [تو را ]به خشم مى آورد ، دلير گشتيم و به آنچه از رضايت تو به دور است، شتافتيم ، و به فريب آرزوهايمان ، دل خوش كرديم و مرگ را ـ كه باز دارنده [از آرزوهاى باطل و گناهان ]است ـ ، به فراموشى سپرديم.
۸ / ۱۱
كوچك شمردن نعمت ها
۲۸۶.امام على عليه السلام :از آرزوها [و توقّعات] دورى كنيد ؛ چرا كه آرزوها شُكوه نعمت هاى خداوند به شما را از بين مى برند و آنها را در نظرتان كوچك مى نمايند و به ناسپاسى از آنها مى كشانند.
۸ / ۱۲
كاهش رضايت
۲۸۷.امام على عليه السلام :هر كه آرزوهايش بسيار باشد ، رضايتش اندك است.
۸ / ۱۳
حسرت
۲۸۸.امام على عليه السلام :حاصل آرزوها ، افسوس خوردن است.
