۲ / ۴
نزاع دو نفر بر سر يك فرزند
۵۶۷۸.الإرشادـ در يادكرد على عليه السلام ، پس از آن كه پيامبر خدا وى را به يمنْ اعزام كرد ـ: دو نفركه به طور مساوى ، كنيزى را مالك بودند ، از آن جا كه تازه مسلمان بودند واحكامِ دين و [ از جمله ،] حرمت مجامعت دو نفر با يك كنيز در يك پاكى ۱ رانمى دانستند ، در يك پاكى ، با وى مجامعت نمودند . در نتيجه ، كنيز ، باردار شد وپسرى به دنيا آورد .
آن دو بر سرِ كودك ، نزاع كردند و داورى پيش على عليه السلام آوردند . على عليه السلام به نام آن دو نفر ، در مورد كودك ، قرعه زد و قرعه به نام يكى از آن دو درآمد . كودك رافرزند او شمرد و نصف قيمت كودك را بر عهده او گذاشت ـ چون آن كودك ، برده شريكش هم بود [و نصف آن ، متعلّق به شريك او بود] ـ و فرمود : «اگرمى دانستم كه شما دو نفر ، پس از آگاهى از حرمت كارى كه كرديد ، به آن اقدام كرده ايد ، شما را به شدّتْ مجازات مى كردم».
اين داورى به پيامبر خدا رسيد . آن را تأييد كرد و مقرّر فرمود كه [در مواردمشابه] مطابق آن در اسلام داورى شود و گفت : «سپاس ، خدايى را كه در بيان ما اهل بيت ،كسى را قرار داد كه به سنّت و روش داوود عليه السلام در داورى ، داورى مى كند» .
