۴ / ۶
شتاب به عمل صالح
۵۵۶۹.امام على عليه السلام :بندگان خدا! از خدا پروا كنيد و با كارهايتان ، بر مرگتان پيشى گيريد ، و با آنچه از دست شما خارج مى شود ، چيزى را بخريد كه برايتان مى مانَد ، و بار سفر ببنديد كه شما را به كوچيدن وا مى دارند،و براى مرگْ آماده شويد كه بر سرتان سايه افكنده است، و مردمى باشيد كه بر آنان بانگ زده اند و بيدار شده اند و فهميده اند كه دنيا براى آنان ، جاى ماندن نيست و آن را عوض كرده اند .
به راستى كه خداوند ، شما را بيهوده نيافريده و يَله ، رهايتان نساخته است و بين هر كدام از شما و بهشت يا دوزخ ، چيزى جز مرگى كه او را دريابد ، نيست . و روزگارى كه لحظه ها آن را كوتاه و ساعت ها آن را نابود مى كنند ، به كوتاهْ زمانى سزاوار است ، و غايبى كه گذشتِ روز و شب ، او را فرا مى خواند ، سزاوار است كه به سرعت باز آيد ، و پيكى كه با پيام رستگارى يا شوربختى از راه مى رسد ، شايسته بهترين آمادگى است .
پس در دنيا به آنچه با آن خويش را در فردا در امان مى داريد ، توشه برگيريد ، و هر بنده اى [ بايد ]از خدا پروا كند ، خويش را پند دهد ، و توبه اش را پيش اندازد و بر شهوتش غلبه كند ؛ چرا كه مرگش از او پوشيده است و آرزويش به او نيرنگ مى زند و شيطان ، بر او گماشته شده ، گناه را برايش آرايش مى دهد تا آن را مرتكب شود و به توبه اميدوارش مى كند تا امروز و فردا كند و آن گاه كه مرگ بر او يورش آورَد ، مغفول ترين چيزى است كه [بنده ]از آن غفلت كرده است .
اندوه و حسرت بر هر غافلى كه عمرش بر او حجّت باشد و روزگارش او را به بدبختى بكشانَد!
از خداى سبحان مى خواهيم كه ما و شما را از كسانى قرار دهد كه نعمتى آنها را به سركشى وا نمى دارد ، و هيچ هدفى آنها را از اطاعت پروردگارشان باز نمى دارد و پس از مرگ پشيمانى و اندوهى به آنها نمى رسد .
