۱ / ۱۷ ـ ۲
حسادت
۱۰۱۷.الأخبار الموفّقيّاتـ به نقل از ابن عبّاس ، در پاسخ عثمان ـ: امّا [ اين كه گفتى ]«قوم ما خلافت را از ما گرداندند» : به خدا سوگند ، مى دانى كه از روى حسادت و گردنكشى بود و به خدا سوگند ، تو به آن ، آگاهى! پس ، خدا ميان ما و قوممان [ داور ]باشد .
و امّا [ در مورد] گفته ات كه «نمى دانى خلافت را از ما راندند يا ما را از خلافت راندند» : به جانم سوگند ، تو مى دانى كه اگر اين حكومت به ما مى رسيد ، فضيلتى بر فضيلت هاى ما و منزلتى بر منزلت هاى ما نمى افزود ؛ زيرا ما اهل فضيلت و منزلتيم و هيچ فاضلى فضيلتمند نشد ، جز با فضل ما و هيچ كس پيشى نگرفت ، جز با ما و اگر ما راه را ننموده بوديم ، كسى ره نمى يافت و از كورى به بينايى رهنمون نمى شد و از انحراف ، مصون نمى ماند .
