۱۰ / ۳
نقش كارهاى زشت در سرنوشت بد
۶۲۰۵.امام على عليه السلامـ وقتى به مقصد صِفّين بيرون رفت و از ويرانه هاى مدائن گذشت ـ: همانا اين قوم ، [خود ، روزگارى] ارث بر بودند و سپس ارث گذار شدند ! اين قوم ، حرام ها را حلال شمردند تا اين كه بلاها بر آنها روا گشت . پس ، شما حرام ها را حلال نشماريد ، كه عذاب ها بر شما [نيز] روا مى گردند .
۶۲۰۶.الكافىـ به نقل از ابو حمزه ثمالى ـ: امير مؤمنان در خطبه اش فرمود : «از گناهانى كه نابودى را سرعت مى بخشند ، به خدا پناه مى برم» .
عبد اللّه بن كوّاى يَشكُرى (از بزرگان خوارج) برخاست و گفت : اى امير مؤمنان! مگر گناهانى هستند كه نابودى را سرعت ببخشند؟
فرمود : «آرى ، واى برتو! بريدن پيوند خويشاوندى . همانا [گاهى] خانواده گرد هم مى آيند و به همديگر يارى مى رسانند ، در حالى كه گناهكارند ؛ ولى خداوند ، روزى شان مى دهد ، و [گاهى] خانواده از هم پراكنده مى شوند و از همديگر مى بُرند و خدا آنان را محروم مى كند ، در حالى كه پرهيزگارند» .
۶۲۰۷.امام صادق عليه السلام :همواره پدرم عليه السلام مى فرمود : «از گناهانى كه نابودى را سرعت مى بخشند و اَجَل ها را نزديك مى گردانند و سرزمين ها را [از ساكنانش ]تهى مى كنند ، به خدا پناه مى بريم ، و آنها عبارت اند از : قطع رَحِم ، بدرفتارى با پدر و مادر ، و ترك نيكى» .
