۶۴۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بيش از آنچه خانواده بيمار ، او را از غذاها [ ى زيانبار ]پرهيز مى دهند ، خداوند متعال ، مؤمن را از [آلودگى] به دنيا پرهيز مى دهد . همچنين نوازش خداوند عز و جل ، به مؤمن با گرفتار كردن، از نوازش پدر به فرزندش با خير است.

۶۴۶۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :رگى از مؤمن نمى زند ، جز اين كه خداوند در برابر آن، گناهى را از او مى ريزد و برايش ثوابى مى نويسد و او را درجه اى بالا مى برد.

۶۴۶۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :انسان [، گاه] ، درجه عالى اى در بهشت دارد كه جز در سايه برخى از گرفتارى هايى كه به او مى رسد، بِدان نايل نمى شود. چنانچه مرگ او فرا رسد و او به آن درجه نرسيده باشد، مرگ، چنان بر او سخت گرفته مى شود تا به آن درجه دست يابد.

۶۴۶۶.عُدّة الداعى :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «در بهشت، جايگاه هايى هست كه بندگان با عمل هايشان بِدانها نمى رسند. آن جايگاه ها، آويزى [نگه دارنده] از بالا و پايه اى از پايين ندارند».
گفته شد: اى پيامبر خدا! صاحبان آن منازل، كيان اند؟
فرمود: «آنان، گرفتاران و اندوهناكان اند».

۶۴۶۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خداى متعال براى بنده در بهشت درجه اى بلند مقرّر كرده كه عمل او به آن نمى رسد. پس پيوسته گرفتار بلا مى شود تا بِدان برسد.

۶۴۶۸.مسند ابن حنبلـ به نقل از عبد الرحمان بن شيبه ـ: عايشه [به من] خبر داد كه دردمندى، درِ خانه پيامبر خدا را كوبيد و شروع كرد به شِكوه كردن و به خود پيچيدن. عايشه [به پيامبر صلى الله عليه و آله ] گفت: اگر بعضى از ما اين كار را مى كرد، بر او خشم مى گرفتى.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «بر نيكوكاران، سخت گرفته مى شود و به مؤمن، هيچ آسيبى (از رفتن خار در تنش گرفته تا بالاتر از آن) نمى رسد، جز اين كه با آن، گناهى از او ريخته مى شود و با آن، يك درجه بالا مى رود».

۶۴۶۴.عنه صلى الله عليه و آله :ما ضُرِبَ مِن مُؤمِنٍ عِرقٌ إلّا حَطَّ اللّهُ عَنهُ بِهِ خَطيئَةً ، وكَتَبَ لَهُ بِهِ حَسَنَةً ، ورَفَعَ لَهُ بِهِ دَرَجَةً . ^۱

۶۴۶۵.عنه صلى الله عليه و آله :إنَّ الرَّجُلَ لَتَكونُ لَهُ دَرَجَةٌ رفيعَةٌ مِنَ الجَنَّةِ لا يَنالُها إلّا بِشَيءٍ مِنَ البَلايا تُصيبُهُ ، حَتّى يَنزِلَ بِهِ المَوتُ وما بَلَغَ تِلكَ الدَّرَجَةَ ، فَيُشَدَّدُ عَلَيها حَتّى يَبلُغَها . ^۲

۶۴۶۶.عُدّة الداعي :عَنِ النَّبِيّ صلى الله عليه و آله : إنَّ فِي الجَنَّةِ مَنازِلَ لا يَنالُهَا العِبادُ بِأَعمالِهِم ، لَيسَ لَها عِلاقَةٌ مِن فَوقِها ولا عِمادٌ مِن تَحتِها .
قيلَ : يا رَسولَ اللّهِ ، مَن أهلُها ؟
فَقالَ صلى الله عليه و آله : هُم أهلُ البَلايا وَالهُمومِ . ^۳

۶۴۶۷.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ اللّهَ تَعالى لَيَكتُبُ لِلعَبدِ الدَّرَجَةَ العُليا ^۴ فِي الجَنَّةِ ، فَلا يَبلُغُها عَمَلُهُ ، فَلا يَزالُ يُتَعَهَّدُ بِالبَلاءِ حَتّى يَبلُغَها . ^۵

۶۴۶۸.مسند ابن حنبل عن عبد الرحمن بن شيبة :إنَّ عائِشَةَ أخبَرَتهُ أنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله طَرَقَهُ وَجَعٌ ، فَجَعَلَ يَشتَكي ويَتَقَلَّبُ عَلى فِراشِهِ . فَقالَت عائِشَةُ : لَو صَنَعَ هذا بَعضُنا لَوَجَدتَ ^۶ عَلَيهِ.
فَقالَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و آله : إنَّ الصّالِحينَ يُشَدَّدُ عَلَيهِم ، وإنَّهُ لا يُصيبُ مُؤمنا نَكبَةٌ مِن شَوكَةٍ فَما فَوقَ ذلِكَ إلّا حُطَّت بِهِ عَنهُ خَطيئَةٌ ، ورُفِعَ بِها دَرَجَةٌ . ^۷