۶۳۸۷.امام صادق عليه السلام :ما مردمانى هستيم كه آنچه را دوست داريم ، براى كسى كه دوست داريم ، از خداوند مى خواهيم و خدا آن را به ما مى دهد . پس هر گاه خدا چيزى را دوست بدارد كه ما آن را براى كسى كه دوست داريم ، نمى پسنديم، به خواست خداوند ، خشنود مى شويم.
۶۳۸۸.سير أعلام النبلاءـ به نقل از سفيان ثورى ـ: يكى از فرزندان محمّد بن على عليهماالسلام[بيمار شد و] شِكوه نمود . ايشان برايش بى تابى كرد. سپس مرگ او را به ايشان خبر دادند و اندوه از دل ايشان رفت. در اين باره از ايشان سؤال شد. فرمود: «ما خداوند ـ تبارك و تعالى ـ را درباره چيزى كه دوست داريم ، مى خوانيم ؛ امّا هر گاه آنچه ما نمى پسنديم، رخ داد ، با خدا درباره آنچه دوست مى دارد، مخالفت نمى كنيم» .
۶۳۸۹.الكافىـ به نقل از يونس بن يعقوب ، از برخى از شيعيان ـ: گروهى به خدمت امام باقر عليه السلام رسيدند و ديدند كودك بيمارى دارد كه برايش نگران و غمگين است و بى قرارى مى كند . گفتند: به خدا ، اگر اتّفاقى برايش رخ دهد ، مى ترسيم رفتارى از امام عليه السلام ببينيم كه دوست نداريم.
زمانى نگذشت كه فرياد شيون بر [مرگ] او را شنيدند . ناگهان ديدند كه امام عليه السلام با چهره اى باز و در غير آن حالتى كه [پيش تر ]داشت ، بيرون آمد .
به امام عليه السلام گفتند : فدايت گرديم! مى ترسيديم از تو رفتارى ببينيم كه ما را غمگين كند .
به آنان فرمود: «ما علاقه منديم كه به كسانى كه دوستشان داريم، عافيت داده شود ؛ امّا وقتى فرمان خدا آمد، تسليمِ همان چيزى مى شويم كه خدا دوست دارد» .
۶۳۹۰.امام صادق عليه السلام :ما اهل بيتى هستيم كه پيش از مصيبت ، بى تابى مى كنيم ؛ امّا وقتى زيان خدا فرود آمد ، به قضاى او خشنود و تسليم دستور اوييم . براى ما روا نيست آن چيزى را كه خدا براى ما دوست دارد، نپسنديم.