۶۳۱۶.امام زين العابدين عليه السلامـ بخشى از دعايش در طلب خير ـ: خدايا! به دانشت ، از تو خير مى خواهم . پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و برايم خير ، مقدّر فرما و شناخت انتخاب [صحيح] را به ما الهام كن و آن را وسيله اى جهت خشنودى به آنچه براى ما قضا (حكم) نموده اى و تسليم شدن به آنچه حكم كرده اى، قرار ده و نگرانىِ شك و دو دلى را از ما دور كن و ما را با يقين مخلصان ، تأييد فرما و ما را به ناتوانى شناختِ آنچه اختيار نموده اى ، گرفتار مكن تا مبادا تقديرت را سبُك بشماريم و جايگاه خشنودى ات را نپسنديم و به جايى برگرديم كه از فرجام خوب، دورتر و به ضدّ آسايش ، نزديك تر است.
[خدايا!] آنچه را از قضاى تو نمى پسنديم، محبوبمان گردان و هر حكم خودت را كه بر ما سخت مى آيد، آسان گردان و فرمان بردارى از مشيّتت را كه بر ما جارى نموده اى، به ما الهام فرما تا تأخير آنچه را كه جلو انداخته اى و جلو انداختن آنچه را كه به تأخير انداخته اى ، دوست نداشته باشيم و آنچه را تو دوست دارى، ناپسند نشماريم و آنچه را تو ناپسند مى دارى، انتخاب نكنيم.
۶۳۱۷.امام صادق عليه السلام :زين العابدين ، على بن الحسين عليهماالسلام ، قبر امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام را زيارت نمود و بر سر قبر ايستاد و گريست . سپس فرمود : « ... خدايا! جانم را به تقديرت ، مطمئن، و به قضايت ، خشنود گردان» .
۶۳۱۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خدايا! مرا به قضايت خشنود كن و تقديرت را برايم مبارك گردان تا جلو افتادن آنچه را تأخير انداخته اى و تأخير آنچه را جلو انداخته اى، دوست نداشته باشم.
