۱۲ / ۳
عوامل خشنودى به قضا
الف ـ خرد
۶۲۸۵.امام على عليه السلام :حدّ عقل (معيار سنجش خرد) ، عاقبت انديشى و خشنودى به چيزى است كه قضا به آن ، جريان يافته است .
۶۲۸۶.امام على عليه السلام :هر اندازه خرد مرد افزايش يابد ، ايمان او به قَدَر ، محكم تر مى شود .
۶۲۸۷.امام كاظم عليه السلام :سزاوار است كسى كه خِرد از خدا دريافت كرده است ۱ [ و داراى بصيرت الهى است] ، خدا را در روزى دادنش ، كُند نشمارد و او را در قضايش ، متّهم نسازد .
۶۲۸۸.امام على عليه السلام :چه شگفت آور است اين انسان ، كه به دريافت چيزى كه هرگز ممكن نيست از دست بدهد ، شادمان است و به خاطر از دست دادن چيزى كه هرگز ممكن نيست بِدو برسد ، اندوهناك . چنانچه مى انديشيد ، مى فهميد و مى دانست كه آن ، تدبير شده و روزى برايش تقدير شده است و در نتيجه ، بر آنچه در دسترس است ، اكتفا مى كرد و آنچه را سخت به دست مى آيد ، دنبال نمى كرد .