۶۲۶۳.امام على عليه السلام :خداوند سبحان براى بنده اى ، قضايى را مقدّر نكرد كه بنده به آن خشنود باشد ، مگر اين كه خير او در آن است .
۶۲۶۴.امام على عليه السلام :رنج و درد ۱ را تحمّل كن تا هميشه خُرسند باشى .
۶۲۶۵.امام على عليه السلام :سه چيز در هر كس باشد ، در حقيقت ، خير دنيا و آخرت نصيبش گشته است : خشنودى به قضا ، شكيبايى بر گرفتارى ، و سپاس گزارى در آسايش .
۶۲۶۶.امام زين العابدين عليه السلام :شكيبايى و خشنودى از خداوند ، اساس فرمانبرى خدا هستند . هر كس شكيبايى ورزد و به قضاى خدا درباره خويش ـ در آنچه را مى پسندد يا نمى پسندد ـ خشنود باشد ، خداوند عز و جل به آنچه او مى پسندد يا نمى پسندد ، حكم نمى كند ، مگر اين كه برايش خير باشد .
۶۲۶۷.الكافىـ به نقل از هاشم بن بريد ـ: مردى از امام زين العابدين عليه السلام درباره زهد (بى رغبتى به دنيا) پرسيد . فرمود : «ده چيز است . بالاترين درجه زُهد ، پايين ترين درجه پارسايى (وَرَع) ، و بالاترين درجه پرهيزگارى ، پايين ترين درجه يقين ، و بالاترين درجه يقين ، پايين ترين درجه خشنودى است . بدانيد كه زهد ، در آيه اى از كتاب خداوند عز و جل است : «تا بر آنچه از دست شما رفته ، اندوهگين نشويد و به [ سبب ] آنچه به شما داده است ، شادمانى نكنيد» » .
۶۲۶۸.امام باقر عليه السلام :هر كه به قضا خشنود باشد ، قضا او را در بر مى گيرد و خداوند ، پاداشش را بزرگ مى گرداند ، و هر كه از قضا ناخشنود باشد ، قضا بر او جارى مى شود ؛ ولى خداوند ، پاداشش را محو مى كند .