سخن مترجم

نوشته پيش رو، پرتوى از رفتار والاترين آفريده هستى را مى‏نماياند؛ انسانى كه خالق بزرگ خلقت، خُلق و خوى او را به عظمت ياد نمود؛ پيامبرى كه نماد رحمت خدا و نمود حكمت او بود؛ دُرّ يتيم آفرينش كه فرزندانش را پدرى مهربان، همسرانش را شويى پشتيبان، ياران و همراهانش را دوستى جانان، امّتش را رهبرى جاويدان و براى خدايش، جلوه ناب ايمان بود؛ فردى كه گفتارش، شاهد هميشگى صداقت ، و رفتارش، بيّنه معجزآساى رسالتش بود. دل‏داده خدا بود و دلبر آدميان. روح قدسى‏اش ، همدم فرشتگان و پيكر خاكى‏اش، تاب‏آور جفاى دشمنان بود، از مشركان و كافران تا منافقان و نامسلمانان. همه را از فرهيختگان فرزانه تا بيابان‏گردان از تمدّن بيگانه، با لبخندش جذب، با زبانش خرسند و با رفتارش پيرو مى‏كرد . اندرز و حكمت و جدل، مرهم‏هايى در دستان او براى درمان دورافتادگان از راه راست خدا بود. گاه كه بيمارى بيمارانش سخت و ژرف بود، از تيغ براى داغ نهادن و جرّاحى بهره مى‏جست و چه بسيار خود را در اين راه به رنج و مشقّت افكند. دنيا با همه رنگ‏هايش برايش جلوه‏اى نداشت؛ زيرا رنگ خدا را به زندگى‏اش زده بود «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً؟» . او به راستى ، محمّد (ستوده) بود.

آنچه مى‏خوانيد، شمردن ستاره‏هايى انبوه و پرشمار را مى‏ماند كه در آسمانى صاف و بى‏غبار طلوع كرده‏اند؛ اثرى برگرفته از متون كهن و معتبر كه با زبانى متفاوت و قرن‏ها پيش از ما نوشته و روايت شده‏اند؛ روايت‏هايى با واژه‏هاى

كم‏كاربرد و اصطلاح‏هاى ناآشنا كه گاه در بخش‏هاى حسّاس متن، جاى گرفته و كمتر نقل و شرح شده‏اند و باز گرداندن آنها به زبان امروز، دقّتى افزون مى‏طلبد.

در اين ترجمه، رعايت امانت در ترجمه متون مقدّس ، اعم از آيات كريم قرآن و احاديث شريف اهل بيت عليهم السلام ، يك اصل بوده است. همچنين تلاش شده در باز گردان متون تاريخى و سيره، حدّ و مرزهاى لازم حفظ شود، هر چند در حدّ توان ، به زيبايى و روانى ترجمه نيز توجّه شده است.

گفتنى است كه پژوهشگر گران‏قدر، حجّة الاسلام رسول افقى، سراسر ترجمه را با متن عربى مقابله كرده و از سر دقّت و باريك‏بينى و دلسوزى، ده‏ها تذكّر و تصحيح را براى اين بنده به ارمغان آورده‏اند كه سزاست از ايشان سپاس بگزارم.

شايان ذكر است كه برخى تحليل‏ها و بيان‏ها از آغاز به زبان فارسى و به قلم ديگران نوشته شده است. افزون بر اين، متن‏هايى كه در دل منشورات پيشين دار الحديث ترجمه شده‏اند، در اين كتاب گاه به گونه كامل و گاه با دگرگونى و اصلاح، نقل شده‏اند. اين شيوه، بر پايه رويكردى نو در مؤّسه دار الحديث است كه از پژوهش‏ها و ترجمه‏هاى پيشين، در پژوهش‏هاى پسين، بهره‏بردارى مى‏شود. اين تذكّر براى ارج نهادن به اين گراميان و پاسداشت حقّ معنوى آنان است و مسئوليت كلّى ترجمه، همچنان بر دوش اين كمترين است. از اين رو پذيراى انتقادها و راه‏نمايى‏هاى خوانندگان دانشور و فرهيخته هستم.

آرزومندم خداوند متعال ، اين خدمت فرهنگى را به كرم و بزرگى خويش بپذيرد و آن را در اين سرا ، وسيله بهره‏گيرى دست‏اندركارانش از سيره نبوى سازد و در آن سرا ، زمينه بهره‏مندى از شفاعت پيامبر رحمت و در آمدن به باغ رضوان خدا.

عبد الهادى مسعودى

فروردين ۱۳۹۴