دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
صفحه 6
الفصل الرابع : الدُّعاءُ بِتَعجيلِ الفَرَجِ
۱۰۱۰.كمال الدين : حَدَّثَنا عَلِيُّ بنُ عَبدِ اللَّهِ الوَرّاقُ ، قالَ : حَدَّثَنا سَعدُ بنُ عَبدِ اللَّهِ ، عَن أحمَدَ بنِ إسحاقَ بنِ سَعدٍ الأَشعَرِيِّ ، قالَ : دَخَلتُ عَلى أبي مُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِيٍّ عليه السلام وأَنَا اُريدُ أن أسأَلَهُ عَنِ الخَلَفِ مِن بَعدِهِ ، فَقالَ لي مُبتَدِئاً :
... وَاللَّهِ لَيَغيبَنَّ غَيبَةً لا يَنجو فيها مِنَ الهَلَكَةِ إلّا مَن ثَبَّتَهُ اللَّهُ عزّ و جلّ عَلَى القَولِ بِإِمامَتِهِ ، ووَفَّقَهُ فيها لِلدُّعاءِ بِتَعجيلِ فَرَجِهِ .
۱۰۱۱.الغيبة للطوسي : أخبَرَني جَماعَةٌ ، عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدِ بنِ قولَوَيهِ وأَبي غالِبٍ الزُّرارِيِّ (وغَيرِهِما) ، عَن مُحَمَّدِ بنِ يَعقوبَ الكُلَينِيِّ ، عَن إسحاقَ بنِ يَعقوبَ ، قالَ : سَأَلتُ مُحَمَّدَ بنَ عُثمانَ العَمرِيَّ رَحِمَهُ اللَّهُ أن يوصِلَ لي كِتاباً قَد سَأَلتُ فيهِ عَن مَسائِلَ أشكَلَت عَلَيَّ ، فَوَرَدَ التَّوقيعُ بِخَطِّ مَولانا صاحِبِ الدّارِ عليه السلام : . . .
وأَمّا وَجهُ الاِنتِفاعِ في غَيبَتي فَكَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَيَّبَتها عَنِ الأَبصارِ السَّحابُ ، وإنّي لَأَمانُ أهلِ الأَرضِ كَما أنَّ النَّجومَ أمانٌ لِأَهلِ السَّماءِ ، فَأَغلِقوا أبوابَ السُّؤالِ عَمّا لا يَعنيكُم ، ولا تَتَكَلَّفوا عَلى ما قَد كُفيتُم ، وأَكثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعجيلِ الفَرَجِ ؛ فَإِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم ، وَالسَّلامُ عَلَيكَ يا إسحاقَ بنَ يَعقوبَ وعَلى مَنِ اتَّبَعَ الهُدى .
دانشنامه امام مهدی عجّل الله فرجه بر پایه قرآن ، حدیث و تاریخ جلد ششم
صفحه 7
فصل چهارم : دعا براى تعجيل در فَرَج
۱۰۱۰. كمال الدين- با سندش به نقل از احمد بن اسحاق بن سعد اشعرى - : بر ابو محمّد حسن بن على (امام عسكرى عليه السلام) وارد شدم و مى‌خواستم از جانشين پس از ايشان بپرسم كه قبل از پرسش من فرمود: «به خدا سوگند، او چنان غايب مى‌شود كه تنها، كسى از هلاك شدن نجات مى‌يابد كه خداى عزّ و جلّ ، او را بر اعتقاد به امامتش استوار و در آن روزگار، به دعا براى تعجيل در فَرَجش، موفّق بدارد».۱
۱۰۱۱. الغيبة، طوسى- با سندش به نقل از اسحاق بن يعقوب - : از محمّد بن عثمان عَمرى - كه خدا رحمتش كند - خواستم نامه‌اى را برايم [به امام زمان عليه السلام ]برساند كه در آن از مسائلى كه برايم مشكل شده بود، پرسيده بودم. توقيع به خطّ مولايمان، صاحب الدار عليه السلام آمد: « ... و امّا چگونگى سود بردن از من در غيبتم، مانند سود بردن از خورشيد است، هنگامى كه ابر، آن را از ديده‌ها پنهان مى‌دارد، و من، مايه ايمنىِ اهل زمين هستم، همان گونه كه ستارگان، مايه ايمنى اهل آسمان اند. پس درهاى سؤال را از آنچه به كارتان نمى‌آيد، ببنديد و [بيش از ]آنچه را كفايت شده‌ايد، بر دوش خود منهيد ، و براى تعجيل در فرج ، فراوان دعا كنيد كه اين، فرج شماست. و سلام بر تو - اى اسحاق بن يعقوب - و سلام بر كسى كه راه هدايت بپويد!» .۲
1.كمال الدين : ص ۳۸۴ ح ۱ (با سند معتبر) ، إعلام الورى : ج ۲ ص ۲۴۸ ، الصراط المستقيم : ج ۲ ص ۲۳۱ ، بحار الأنوار : ج ۵۲ ص ۲۳ ح ۱۶. نيز ، براى ديدن همه حديث، ر . ك : همين دانشنامه : ج۳ ص۱۴۸ ح۵۳۵ .
2.الغيبة، طوسى : ص ۲۹۰ - ۲۹۲ ح ۲۴۷ (با سند معتبر) ، كمال الدين : ص ۴۸۳ ح ۴ ، الاحتجاج : ج ۲ ص ۵۴۲ - ۵۴۵ ، الخرائج و الجرائح : ج ۳ ص ۱۱۳ - ۱۱۵ ح ۳۰ ، إعلام الورى : ج ۲ ص ۲۷۰ - ۲۷۲ ، كشف الغمّة : ج ۳ ص ۳۲۱ ، بحار الأنوار : ج ۵۳ ص ۱۸۰ ح ۱۰. نيز ر . ك : همين دانشنامه : ج ۴ ص ۴۲۷ (پاسخ پرسش‌هاى اسحاق بن يعقوب) .